Een voet voor die (ver)ander
DANIA PETRIK
deeltydse stapgids, klimaatsveranderingskonsultant en medestigter van die webwerf Hiking South Africa
@daniapea
Wanneer het jy begin stap? My ouers is kranige stappers. Voordat ek nog tien jaar oud was, het ek reeds saam met hulle die Harkerville-, die Otter- en twee keer die Groot-Winterhoekroete gestap. Ons het ook gereeld dagstappe gedoen en in die veld gekamp. (Deesdae moet kinders ten minste 12 jaar oud wees om die Otter te stap. – Red.)
En ná dit alles is jy steeds lus vir stap? Absoluut! Dis een van die toeganklikste sportsoorte – jy’ t slegs twee bene en die regte ingesteldheid nodig. Daar’s ’n vreedsaamheid wat ’n mens slegs ervaar wanneer jy tyd in die natuur deurbring. Dit gee my ook groot genoegdoening – die besef dat dit geen ander “voertuig” as jou eie liggaam is wat jou na dié mees geheime, ongeskonde plekke neem.
Elke staproete het sy eie wonders. Maar dit hang af wat jy daarvan maak: Die groep saam met wie jy stap, of jy bereid is om ’n ruk te talm en die blommetjies, diere, voëls, sterre, swemgate en landskappe te waardeer…
Daar’s een staptog in besonder wat ek nooit sal vergeet nie: In 2014 het ek Noorweë se hoogste piek, Galdhøpiggen (2 469 m), uitgeklim. Voor dit het ek nog nooit in sneeu gestap nie en dit was ongelooflik moeilik! Maar die beloning was groot en ek het ook daardie dag
