4 dae langs die Molopo
Wanneer jy uit Gauteng na die Kgalagadi-oorgrenspark en Richtersveld reis, neem jy waarskynlik die pylreguit N14-snelweg deur die Suid-Kalahari. Daar is egter ’n alternatief vir dié eentonige teerpad: ’n grondpad wat die loop van die Moloporivier volg en weinig verkeer sien.
Dié rivier is effens raaiselagtig, want niemand is presies seker waar sy bron is, wanneer laas hy in volle vloed was en hoe oud hy is nie. Geoloë vermoed die Moloporivier soos ons hom vandag ken, is in geografieterme betreklik jonk. By een van sy moontlike bronne loop hy lekker sterk en dan kwyn hy skielik in ’n pol riete. ’n Paar honderd kilometer verder kronkel sy droë loop deur ’n diep ravyn wat net deur ’n reuserivier gevorm kon wees – iets wat die Molopo beslis nie is nie. Op een kol verdwyn die Molopo en word ’n droë loop op ’n vlakte langs ’n Kalahari-duineveld... maar net ’n paar kilometer verder steek die rivier weer sy kop tussen golwende klipkoppies uit.
Ons het langs dié ontwykende en geheimsinnige rivier gaan ry om te kyk of ons kan sin maak.
DIE ROETE BEGIN by Lichtenburg in Noordwes. Hier is ’n klompie fonteine op én rondom die dorp, en enigeen (of almal) van hulle kan die bron van die Moloporivier wees. Die rivier loop meestal ondergronds en wys net hier en daar gesig.
Neem die R505-streekpad noordwaarts
