‘Kom ons maak dié ding werk!’
Met die gaan-sit-slag strek André de Ruyter sy lang bene in die blouswartpak en ewe blouswart kouse voor hom uit, gee ’n glimlag wat herinner aan Barbie se Ken en gooi sy eerste woorde in die onderhoud:
“Jy wil seker weet: Hoekom, André, wil jy hierdie moeilike werk doen?”
In dáárdie draaistoel in die hoek van die vertrek met sy plafonhoë glasvensters het immers in tien jaar 11 uitvoerende hoofde gesit.
Dan herhaal De Ruyter presies dit wat Glenn Fullerton (finanshoof by Nampak, De Ruyter se vorige werkplek) vroeër aan my vertel het:
“Toe ek by André hoor hy gaan Eskom toe, het hy gesê hy kan nie in Suid-Afrika aanbly as hy nie bereid is om die probleme te help oplos nie.”
Ja, knik De Ruyter. “Toe die koppesneller, oftewel , my genader het om te hoor of ek sou belang stel in die pos, het ek gedink as ek nee sê, wat sê dit van my? Kan ek dan eerlik hier bly en saam kla oor hoe
