Ultrahoëdrukbeweiding help met herstel van weiveld

Enige veeboer wat al wyd in Suid-Afrika gereis het, kan daarvan getuig dat die land se diverse natuurlike weiveld dikwels op verskillende maniere afgetakel is weens swak bestuurspraktyke oor ’n lang tyd. Dit is hartseer en kommerwekkend. Nie alleen kniehalter dit die betrokke kommersiële veeboere se vermoë om hul volle produksie- en winspotensiaal te bereik nie, maar dit kan ook daartoe lei dat huidige en toekomstige geslagte nie meer grond het wat die voedsel en vesel kan produseer waarsonder die wêreld nie kan klaarkom nie.

Daar is al verskeie kere in Landbouweekblad geskryf oor mnr. Danie Slabbert, ’n gewas-en-veeboer naby Reitz in die Oos-Vrystaat, se herlewingslandboupraktyke wat hy 14 jaar gelede op sy plaas Van Rooyenswoning begin toepas het. Een daarvan was die inwerkingstelling in 2017 van ultrahoëdrukbeweiding (UHDB) by sy kommersiële beeskudde van sowat 500 diere. Dié kudde bestaan hoofsaaklik uit Drakensberger-teelkoeie wat op die plaas se 300 ha natuurlike suurveld wei.

Volgens die Suid-Afrikaanse gras-en-weidingskundige mnr. Frits van Oudtshoorn, wat ook boeke oor dié onderwerp geskryf het, is baie min formele navorsing voor 2017 in Suid-Afrika gedoen om vas te stel watter voordele, indien enige,