Stille waters, diepe grond
Daar is ’n ou wenk vir die waarnemer, sal die deurwinterde politieke stormvoëls jou verseker: As ’n politikus of regering baie lawaai maak oor ’n verandering in standpunt of beleid, oorspeel hy dikwels die belangrikheid daarvan. Die dag wanneer ’n politikus of ’n regering egter ’n verandering maak en dan beweer dit is sommer niks nie, maar net iets kleins – dít is wanneer ’n mens mooi moet oplet.
Politieke stormvoëls kom en gaan, hulle het dit soms reg en soms verkeerd, maar enige loervink – én die landbou – moet kennis neem van en wonder oor drie klaarblyklik beleidsgewys verwante regeringsbesluite die afgelope tyd. Eerstens, die besluit om 51% van die beheer oor die Suid-Afrikaanse Lugdiens (SAA) oor te dra aan private aandeelhouers. Tweedens, die besluit dat private kragvoorsieners voortaan 100 MW se elektrisiteit sonder ’n lisensie kan opwek. Der-dens, dat Transnet nou ontbondel sodat ’n afsonderlike hawe-owerheid beslag kry.
Dadelik is die p-woord al hoe harder gefluister – privatisering. En alte gou is dit ontken. Wat ís die
