NUWE PRAKTYKE MET PEULGEWASSE KLOP KOSTE EN ONKRUID
Daar is al geruime tyd kommer oor die afname in die gebruik van peulgewasse in wisselboustelsels in die Mediterreense gebiede van Europa, Australië en ook Suid-Afrika.
Minder peulgewasse kan ’n daling in grondkoolstof en -vrugbaarheid, ’n verhoging in plantsiektes en ’n groter afhanklikheid van kunsmis (sintetiese misstowwe) en onkruiddoder tot gevolg hê.
In die meeste lande was die afname in die gebruik van peulgewasse as gevolg van ’n gebrek aan bemarkingsmoontlikhede daarvoor en, in die geval van Wes-Australië, te min peulgewasse vir ’n groot verskeidenheid grond- en klimaattoestande.
Verder veroorsaak die hedendaagse gebruik om kontantgewasse voor die reëntyd in droë grond te plant, dat peulgewassaad twee tot drie weke ná die reën geplant word. Groei kan stadig wees vanweë laer temperature. As die seisoen dan vroeg klaarmaak, kan saadset swak wees.
Om die probleme te oorkom, het Australiese navorsers jare lank die Mediterreense gebiede van die wêreld gefynkam vir peulgewasse wat groot hoeveelhede materiaal lewer, diep wortelstelsels het en in betreklik suur grond kan groei.
