Die oordadige gebruik van die “kans van ‘n leeftyd”-frase het ‘n retoriese middel geword om so te sê enige geleentheid te beskryf. Deesdae is byna álles ‘n kans van ‘n leeftyd, of dit nou ‘n uitstekende werksaanbod, ‘n kans om iemand bekend te ontmoet, of selfs ‘n reis na ‘n wonderlike toeristebestemming is.
Dieselfde frase is gebruik om die Swermtog na Marionekspedisie deur BirdLife South Africa – wat aanvanklik beplan was vir einde Januarie 2021, maar uitgestel is as gevolg aan die gewraakte C-woord – te bemark. Alhoewel dit nie die eerste van sy soort was nie (en hopelik sal dit nie die laaste wees nie), het “kans van ‘n leeftyd” weereens na ‘n aanloklike manier geklink om hierdie reis vir passievolle voëlkykers te beskryf. Dit was egter die ware Jakob! Voorwaar ‘n lepellys-ondervinding.
Wanneer jy enige voëlboek oopmaak, is dit amper natuurlik om verby die eerste paar bladsye te blaai aangesien dit hoofsaaklik voëls bevat wat meestal slegs toeganklik is vir professionele kundiges (wie se werk dit is om hierdie voëls te vind en te monitor) of ‘n uiters gelukkige handjie-vol. Om hierdie stelling in perspektief te plaas, onthou dat die Suidelike Oseaan, waar baie van hierdie voëls voorkom, een van die plekke is wat die minste besoek word op die planeet.
Aangesien die meeste van die lesers van, het die International Hydrographic Organistion (IHO) in die lente van 2000 ‘n vyfde wêreldoseaan, die Suidelike Oseaan – wat strek vanaf die suidelike gedeeltes van die Atlantiese, Indiese en Stille Oseane – afgebaken en erken. Die Suidelike Oseaan strek van die kus van Antarktika af noord tot 60 grade suiderbreedte, wat binne die Antacric Treaty Limit val. Die Suidelike Oseaan is tegnies die vierde grootste van die wêreld se vyf oseane (groter as die Arktiese Oseaan).
