Sit ’n bromvoëlveer in ’n droë rivierbedding neer as jy ’n droogte wil breek. Of altans só glo bygelowiges in die noordelike dele van Suid-Afrika wat graag na dié charismatiese rooi-en-swart geveerdes as “reënvoëls” verwys. Party sal selfs sover gaan en waarsku: “Onthou tog net om die veer later weer op te tel, anders hou die reën nooit op nie.”
Geen mens kan onaangeraak bly wanneer jy in ’n wuiwende grasveld ’n bromvoël (Bucorvus leadbeateri) in aksie sien nie. En indien jy wonder waarom die Southern Ground-Hornbill in Afrikaans ’n bromvoël – en in Engels soms “Thunderbird” – genoem word, hoef jy maar net jou motorruite af te draai wanneer jy weer een in die noorde van die land of in die Krugerwildtuin raakloop. Dié kalante is 1 m hoog en weeg maklik 5 kg, en hulle dreunroep is pure Afrika-trom. Hierdie diep galmende doedoe doedoe doedoedoe-geluide – party mense noem dit oemph-oemph – klink nogal skrikwekkend as jy dit die eerste keer hoor. Die voëls baken hulle gebied af met hierdie klank wat tot 4 km ver kan trek.
Broei en groei
Bromvoëls is familie van die raserige en veel kleiner geel-, grys- en rooineushoringvoëls. Volwasse
