Kom ek begin by die begin. Piet Polony het gehoor van my dilemma in die jagveld. Ek wat so verskriklik vinnig uitasem raak en die gejaag na suurstof wat die wild wegjaag nog lank voor ek binne skietafstand kan kom.
Piet het my een aand net ná 7de Laan geskakel en gesê hy kan my help. Ek was in die sewende hemel! Ek is vir seker nie ’n aanhanger van Piet Polony nie. Hy verbeel hom hy is die James Bond van ons jagkontrei en stel hom altyd windmakerig voor: “Polony, Piet Polony, bly te kenne.” En as dit by drinkgoed kom, is sy versoek: “Gee my ’n vuil Coke, geskud, nie geroer nie.” Al trofee wat hy ooit sal wen, is ’n “jakkals prys sy eie stert” een. Kon Piet my wel uit my dilemma help? Ja, inderdaad.
Piet het vir my ’n eier gewys. Twee om presies te wees. Hy het gevra watter eier vir my die mooiste
