Soos wat ’n mens met die R390 langs uit die suide na Hofmeyr toe aankom, is dit die twee kenmerkende koppies ánderkant die dorp wat jou eerste opval – dit lyk kompleet nes twee borste! Uit die noorde is die eerste ding wat ’n mens sien, aansienlik meer kuis: die salmpienk NG kerk se toring. Tot onlangs nog sou jy deur dié dorpie ry en niks anders gewaar nie as strate vol rommel, Victoriaanse geboue aan’ t verval en ’n paar figure wat vir kwaadgeld rondhang. G’n wonder mense het die plek “Stofmeyr” begin noem nie, want dit was waar: Hofmeyr was op sy knieë.
Maar sedert 2020 is hier ’n ommekeer te bespeur. Reisigers word nou verras met heelwat skoner strate, smaaklike etes by The Farmhouse Coffee Shop & Farmstall (hier rond noem almal dit sommer net “die padstal”) en boetiekhotelverblyf wat selfs Greyton sou jaloers maak. En die deurlopende gemeenskapsinisiatiewe is só indrukwekkend dat dit selfs Gift of the Givers sou beïndruk.
Maar kom ons gesels eers oor daai pienk kerk… Dis in 1933 aan die stertkant van die Groot Depressie gebou en toe dit nou by die verfslag kom, het iemand glo ’n wit bakkie voor die kerk sien staan wat byna pienk vertoon het van die stof wat van die omliggende vlaktes oor die dorp waai. Die redenasie was toe dat, sou hulle die kerk pienk verf, mense nooit sou kon sien hoe vuil en stowwerig die mure eintlik is nie! En só het ’n praktiese besluit aanleiding tot ’n Karoo-ikoon gegee.
Niemand wil tyd of geld mors op ’n dorp wat niks van homself dink nie. In die verlede sou mense die gehawende Hofmeyr net een kyk gee en dan voet in die hoek sit om hier weg te kom. Totdat ds. Marius Barnard van
