Daar verskyn soveel misdaadfiksie in Afrikaans, maar nie alles is ewe waffers nie. Wat onderskei goeie misdaadverhale van die swakkeres?
Ek dink in baie goeie krimi’s is daar ’n tikkie magic, ’n bietjie toorkrag, wat jou as leser oorrompel. Jy kan ’n onvergeetlike karakter hê, soos Lisbeth Salander (Stieg Larsson) of inspekteur Guido Brunetti (Donna Leon), of net ’n ongelooflike slim ontknoping wat jou mond laat oophang. Dit gaan oor hoe die skrywer die raaisel aanmekaarsit en die karakter ontplooi.
Wat is jou grootste struikelblok wanneer jy ’n boek skryf?
Om die raaisel aanmekaar te sit. ’n Speurverhaal is die spel tussen my en die leser. Ek probeer jou uitoorlê, en jy probeer voor die einde uitpluis wie die skuldige is. Die Suid-Afrikaanse krimi-leser raak ál meer gesofistikeerd. Dis deesdae amper onmoontlik om ’n verhaal vir ’n gesoute krimi-leser te skryf wat net van A
