Megan Krijgt Te Maken Met Spot: De Megan Reeks, #8

By Owen Jones

Megan Krijgt Te Maken Met Spot

Een Spirituele Gids, Een Geesttijger en Een Erg Angstaanjagende Moeder!

Megan wordt op school een beetje gepest omwille van een probleem dat ze heeft ...

Megan is een dertien jaar oud meisje, dat beseft dat ze psychische krachten bezit die anderen niet hebben. Aanvankelijk probeerde ze er met haar moeder over te praten, maar met rampzalige gevolgen, dus heeft ze geleerd om erover te zwijgen.

Sommige mensen hebben echter hulp aangeboden en één dier toonde een speciale vriendschap, maar zij ‘leefden’ niet in de normale zin van het woord. Zij waren overleden.

Megan heeft drie zulke vrienden: Wacinhinsha, haar spirituele gids, die in zijn laatste leven op aarde Sioux was geweest, haar grootvader langs moeder’s kant, Opa en een enorme Siberische tijger die Grrr heet.

Wacinhinsha heeft een buitengewone kennis over alle spirituele, psychische en paranormale dingen;  haar grootvader is een beginnende ‘dode persoon’ en Grrr kan enkel Tijger spreken, zoals je je kan voorstellen en het meeste daarvan is natuurlijk onverstaanbaar voor mensen.

In deze aflevering krijgt Megan te maken met milde, maar irritante pesterijen op school  omwille van de vergissingen die ze maakt bij het lezen. Haar ouders zijn niet zeker van oorzaak van het probleem, maar het zou dyslexie kunnen zijn.

Megan overwint de pesterijen op haar eigen unieke manier met een beetje amusante hulp van haar vader.

• Language: Nederlands
• Publisher: Megan Publishing Services
• Release date: Nov 4, 2022
• ISBN: 9781071538289

Book preview

Megan Krijgt te Maken Met Spot

Een Spirituele Gids, Een Geesttijger en Een Erg Angstaanjagende Moeder!

door Owen Jones

Gepubliceerd door

Megan Publishing Services

https://meganthemisconception.com

––––––––

Het recht van Owen Jones om te worden geïdentificeerd als de auteur van dit werk is bevestigd in overeenstemming met de artikelen 77 en 78 van de Copyright Designs and Patents Act 1988. Het morele recht van de auteur is bevestigd.

In dit fictiewerk zijn de personages en gebeurtenissen ofwel het product van de verbeelding van de auteur of worden ze volledig fictief gebruikt.

Alle rechten voorbehouden.

Contacteer me op:

http://facebook.com/OwenJonesWriter

http://twitter.com/owen_author

[e-mail]

http://owencerijones.com

Schrijf U in op onze nieuwsbrief voor eerste-handsinfornatie

over Owen Jones’s boeken en schrijven

door uw email adres hier op te geven:

http://meganthemisconception.com

––––––––

Andere romans in dezelfde reeks:

De paranormale Megan-reeks

Een Spirituele Gids, Een Spooktijger en een Erg Angstaanjagende Moeder!

Het Misverstand

Megan’s Dertiende

Megan’s Schoolreis

Megan’s Schoolexamens

Megan’s Volgelingen

Megan en de Vermiste Kat

Megan en De Burgemeesteres

Megan Krijgt Te Maken Met Spot

Megan’s Grandparents Visit

Megan’s Father Falls Ill

Megan Goes on Holiday

Megan and the Burglar

Megan and the Cyclist

Megan and the Old Lady

Megan’s Garden

Megan Goes To the Zoo

Megan Goes Hiking

Megan and the W. I. Cookery Competition

Megan Goes Riding

Megan Goes Yachting

Megan at Carnival

Megans kerst

Megan vangt Covid op

––––––––

OPDRACHT

Deze editie is opgedragen aan mijn vrouw, Pranom Jones, omdat ze mijn leven zo makkelijk maakt als ze kan en ze doet het prachtig.

Karma zal iedereen met gelijke munt vergoeden.

––––––––

INHOUD

Dankbetuiging

1 Problemen op School

2 Megan Wordt Depressief

3 Megan Zoekt Een Oplossing

4 Evans’ Snelle Brein Syndroom

5 Wacinhinsha

Woordenlijst

De Verworpenen

––––––––

DANKBETUIGING

Een dank aan de artieste die de omslag voor me heeft getekend,

Jacqueline Chavarria

––––––––

1 PROBLEMEN OP SCHOOL

Megan had altijd van school gehouden zoals mensen doen die er goed in zijn, maar ze had het aanvankelijk ook verkiesbaarder gevonden dan thuis alleen zijn met haar moeder. Haar moeder’s houding tegenover haar was verbeterd tijdens de voorgaande twaalf maanden, maar ze ging toch nog graag naar school, maar gewoon niet echt zoveel als voordien.

Feyton, de stad waar ze woonde, was middelgroot, met ongeveer vijftigduizend inwoners, en had vijf lagere scholen op verschillende plekken in de stad, dus toen ze in de lagere school zat tot ze elf was, kende ze iedereen in haar klas al vijf jaar.  Zij waren de mensen die voor haar het dichst bij broers en zussen stonden.

Maar toen ze elf waren, zonden alle vijf lagere scholen hun leerlingen van die leeftijd naar de ene, enorme middelbare school. Daar werden ze beoordeeld, dus Megan belandde in klas 1:3, wat betekende dat in de derde slimste klas zat in het eerste jaar. Slechts één van haar voormalige klasgenoten zat daar ook in, maar de andere achtentwintig waren complete vreemden, hoewel ze haar oude vrienden toch nog kon ontmoeten tijdens de pauze en de lunch.

Het plaatsen in klassen was gebaseerd geweest op de simpele proeven die elke leerling had ondergaan in de lagere school, maar het herbeoordelen op het einde van elk jaar in de middelbare school was wetenschappelijker en Megan werd in klas 2:2 gezet. Opnieuw bevond zich daar slechts één van haar oude vrienden, en nu, met dertien, zat ze in 3:1  en daar zat niemand in van haar oude lagere school.

Ze vond het leuk om in de topklas te zitten, maar ze vond het een beetje eenzaam, daar de meeste van haar nieuwe klasgenoten uit twee van de andere lagere scholen leken te komen, en dus kliekjes vormden.

Dit had als effect dat Megan geïsoleerd werd en haar antwoord daarop was zich concentreren op haar schoolwerk. Het stoorde haar niet veel want ze was altijd al ‘een beetje anders’ geweest, en hoewel ze zich niet afgestoten voelde, wisten zij en iedereen anders dat ze niet echt zoals iedereen anders was.

Megan’s verklaringen voor gebeurtenissen die in het dagelijkse leven voorkwamen kwamen van haar Spirituele Gids, Wacinhinsha, die een lid van de Sioux Natie was geweest de laatste keer dat hij op Aarde was, terwijl de redenering van anderen meestal van hun ouders of de TV kwam.

De grootvader van de meeste mensen bracht hen naar de zee met de auto, terwijl de hare haar had geleerd hoe ze moest vliegen terwijl haar lichaam rustte. De meeste mensen zwegen over zulke dingen, als die hen overkwamen, maar Megan niet.

Haar vrienden van haar oude lagere school waren opgegroeid met Megan en wisten wat voor iemand ze was, maar haar nieuwe klasgenoten wisten dat niet, en zij waren zelfs met dertien al te veel doordrongen van de traditionele manier waarop de gemeenschap dingen uitlegde.

Sommigen lachten haar openlijk uit, maar de meesten vonden haar gewoon raar. Maar daar haar moeder haar al haar hele leven had bekritiseerd omwille van wat ze geloofde,