De Geheime Identiteiten Van John Wilkes Booth

By Dirk Bontes

Komende uit een theaterfamilie, is John Wilkes Booth beroemder, of zelfs beruchter, vanwege het vermoorden van president Lincoln, dan vanwege zijn toneelspel. Dit boek heeft de bedoeling om dieper in de man achter het masker te kijken, om te bekijken of die man er niet verschillende personae op nagehouden heeft, wie en wat de externe invloeden op hem zijn geweest en wat zijn psychologische conditie kan zijn geweest, welke uiteindelijk tot die noodlottige dag en de moord die een natie van zijn leider beroofde hebben geleid.

• Language: Nederlands
• Publisher: Dirk Bontes
• Release date: Jan 10, 2021
• ISBN: 9781005278304

Dirk Bontes

Won some short story contests. Runs another. All Scifi / Fantasy / Horror. Has written some uncompleted science books. Has translated and interpreted Aeneid VI: Aeneid Liber Sextus.

Book preview

Chapter 1. Voorwoord

Indien er een update van dit E-boek verschijnt, kunnen kopers van een eerdere versie daarvan deze update altijd gratis downloaden.

Er worden in dit boek veel citaten gedaan; in alle gevallen beroep ik mij daarbij op wetenschappelijke noodzaak en/of fair use, en stel ik derhalve geen copyrights geschonden te hebben. In sommige gevallen werd om toestemming om te citeren verzocht en werd deze vaak toegekend. In één of twee gevallen kon de copyright eigenaar niet worden gevonden.

Dit boek is niet bedoeld om een compleet overzicht te geven van het leven van John Wilkes Booth, noch van alle omstandigheden betreffende zijn moord op president Abraham Lincoln, noch over de mogelijke Joodse afkomst van Lincoln, noch van de mogelijke motieven voor de Amerikaanse Burgeroorlog, noch van de vele samenzweringshypotheses betreffende deze kwesties. Daarover zijn reeds vele andere boeken en teksten gepubliceerd. Sommige van die boeken zijn gratis te downloaden van https://z-lib.org/

Wat dit boek vooral beoogt, is om te beargumenteren dat John Wilkes Booth verschillende dubbellevens leidde.

Voor vroege teksten over president Abraham Lincoln zelf zie: Andrew Boyd, Charles Henry Hart, A Memorial Lincoln Bibliography: Being an Account of Books, Eulogies, Sermons, Portraits, Engravings, Medals, Etc., Published Upon Abraham Lincoln, Sixteenth President of the United States, Assassinated Good Friday, April 14, 1865 (1870).

Chapter 2. Inleiding

Een deel van de tekst van dit boek werd in de beginjaren van dit derde millennium, vermoedelijk circa 2005, geschreven. Dat was het nooit gepubliceerde resultaat van mijn onderzoek naar de moordaanslag door John Wilkes Booth op de USA-president Abraham Lincoln.

Eind 2017 stuitte ik, als spin off van mijn research naar de Engelse struikrover Dick Turpin voor mijn E-boek De essentie van Zwarte Piet, echter op een nieuwe link – in de vorm van Old John Brown – naar John Wilkes Booth. Dat was de aanleiding om mijn eerdere research naar John Wilkes Booth in januari 2018 weer op te zoeken en als update – tijdelijk! – toe te voegen aan mijn reeds gepubliceerde E-boek over Zwarte Piet en ook aan mijn reeds gepubliceerde Nederlandstalige en Engelstalige E-boekjes over Dick Turpin. In de loop van 2018 bleef ik er echter materiaal aan toevoegen, en eind februari 2019 begon ik, op aanbeveling van een lezer, het grote werk om mijn onderzoek naar John Wilkes Booth te herschrijven om het in het Nederlands en Engels als zelfstandige boekjes uit te geven.

Dit boek vergde vele honderden uren aan – vaak vruchteloze – research. Wat was de volledige naam van een persoon, wanneer waren ze geboren en gestorven? Wie was de ‘zigeunerin’? Waar staat de initiaal C. voor in de naam Sarah C. Hart? Waar staan de initialen voor in de naam R.J. Morgan? Wie was John P. H. Wentworth? Ik zou deze en vele andere zaken graag willen weten, maar ze zijn verloren gegaan in de duisternis van de geschiedenis en de vergetelheid.

Andere zaken, zoals de zusters en de aftakeling en dood van John McCullough, heb ik niet vermeld en heb ik buiten beschouwing gelaten, omdat ze ofwel niet direct relevant waren, ofwel omdat ik betwijfelde of ze overeenstemden met de waarheid.

Ik presenteer u hier met de voor mijn theses relevante krenten uit de pap van publikaties over deze kwesties. Een enkele maal kwam ik een feitje tegen dat ik destijds niet relevant achtte – en dat ik bij latere spijt helaas niet meer kon terugvinden in de pap.

Chapter 3. Hoe andere mensen de psychologie van John Wilkes Booth beleefden

Ernest C[onrad] Miller, John Wilkes Booth in the Pennsylvania oil region (1948; p. 31):

"H. Stearns Smiley:

Bracht berichten naar Booth. De laatste had altijd een erg doordringende blik. Smiley werd, na een poosje, bang om het kantoor waarin Booth zich bevond, binnen te gaan vanwege de blik die hij altijd aan hem gaf. Het maakte dat iemand voelde alsof een kruipende gewaarwording de controle over diens brein had verkregen. Hij kon compleet voelen hoe iets geleidelijk aan zijn weg baande door zijn (Booth's) [moet zijn Smileys] geest; een soort van onwezenlijke gevoeligheid waarvan men kon voelen dat men aan iemand anders toebehoorde, maar dat men toch niet de macht had om het te blokkeren. Het moet vergelijkbaar zijn geweest met het hypnotisme van de huidige dag, een macht van een sterkere geest over de zwakkere. Hij had ook een ondeugende fonkeling in zijn oog dat scheen te zeggen, 'Als ik slechts een goede grap kon bedenken om met jou uit te halen, dan zou ik hoogst gelukkig zijn' ".

Smiley moet een Aphrodite psychologie hebben gehad: die van een natuurlijke slaaf.

Ernest C[onrad] Miller, John Wilkes Booth in the Pennsylvania oil region (1948; p. 33):

"Ralph M. Brigham:

Eén merkwaardigheid van Booth was het feit dat hij zich nooit uitleefde in een hartelijke lach. Er kon door de meest vermakelijke acties of uitlatingen van de medeleden van zijn impromptu club niets meer dan een glimlach op zijn gezicht worden gebracht. Booth lachte nooit; hij glimlachte slechts".

Ernest C[onrad] Miller, John Wilkes Booth in the Pennsylvania oil region (1948; p. 36):

"Oliver B. Steele:

De persoonlijkheid van Booth was erg opvallend. Hij had de scherpste blik die men zich kan voorstellen en liet iemand voelen dat hij recht door hem heenkeek wanneer hij een persoon aankeek".

Eleanor Ruggles, Prince Of Players: Edwin Booth (1953):

p. 200. Edwin, opgeroepen door de verdediging, die een pleidooi van krankzinnigheid voorbereidde en die trachtte te bewijzen dat Wilkes Booth een zodanige macht over de geesten van anderen had gehad dat hij hen gemakkelijk kon overhalen.

Chapter 4. Over de nullaire en de primaire varianten van de menselijke geest

Psychopaten, sociopaten en narcisten worden vaak op één hoop gegooid – en ook qua definities met elkaar verward – als mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis.

In dit hoofdstuk beschrijf ik mijn eigen inzichten in de menselijke geest en mijn eigen definities. Stellig is daar nog veel aan toe te voegen.

Oorspronkelijk, tot circa vierduizend jaar geleden, bestond onze menselijke soort – Homo sapiens sapiens – uit mensen die niet of nauwelijks over de vier goddelijke eigenschappen van de geest beschikten: psychopaten oftewel, zoals ik dat noem, mensen met een nullaire psychologie. Genetici noemen zo’n oorspronkelijke populatie een ‘wild type’ populatie (in tegenstelling tot laboratoriumpopulaties).

Bij het gebruik van de term psychopaat richt ik mij onder meer naar het boek van Hervey Milton Cleckley, The Mask of Sanity: An Attempt to Clarify Some Issues about the So-Called Psychopathic Personality (1964).

De geest van de psychopaat komt volgens mijn inzicht overeen met de onontwikkelde geest van een baby. De psychopaat is impulsief, handelt in een opwelling, kan zijn aandacht niet langdurig bij één onderwerp houden en is gericht op zelfzuchtige bevrediging van zijn eigen verlangens, is gewetenloos en schaamteloos. Dit is het type psychopaten dat ook wel 'secondaire psychopaten', 'afreagerende neurotici', 'neurotische delinquenten', of 'symptomatische psychopaten' wordt genoemd. De geest van de psychopaat is net zoals de geest van een baby of van een dier een blanke pagina. Merk de overeenkomst in zijn gedrag op met dat van instinctief reagerende dieren.

De narcist wordt onder andere gekenmerkt door de narcistische woedeaanval, maar ik meen dat ik een vergelijkbare woedeaanval ook wel bij een psychopaat heb opgemerkt.

Bij een andere mensensoort – ik vermoed Homo denisova – waren in de loop van honderdduizenden jaren echter vier gespecialiseerde en superieure psychologiën geëvolueerd. Elk van die psychologiën van deze 'goden' correspondeert vermoedelijk met een ander dominant deel van de hersenen.

Wikipedia: "In zijn structurele model maakt [Sigmund Freud] het bekende onderscheid tussen Es, Ich en Über-Ich:

Het Es (id), het primitiefste deel van de psyche, geleid door het lustprincipe (ook wel het oerinstinct genoemd)

Het Ich (ego), het kind past zich aan de omstandigheden aan (wordt 'realistisch') en leert dat bevrediging soms uitgesteld moet worden

Het Über-Ich (superego), of het geweten; in deze fase vindt enerzijds een internalisering plaats van de sociale normen van (de ouders en) de maatschappij; anderzijds vindt er een driftverzaking plaats, die een verstrenging van het superego tot gevolg heeft".

Franz Cumont, Astrology and Religion Among the Greeks and Romans (Dover Publications Inc., New York, [1912]):

p. 99. Hermes Trismegistus onderwees dat er verschillende soorten koninklijke zielen waren, want er is een koningschap van geest (spirit), een koningschap van kunst (art), een koningschap van wetenschap (science), zelfs een koningschap van lichamelijke kracht. Alle uitzonderlijke mensen gelijken op de goden.

Geest = ziel? Kunst = ego? Wetenschap = superego? Kracht = animus.

Wikipedia: "[De vier beroepen] ... waren de shi (lage adel geleerden: gentry scholars), de nong (boeren: peasant farmers), de gong (ambachtsmannen en handwerksmannen: artisans and craftsmen), en de shang (kooplui en handelaren: merchants and traders). …

De definitie van de identiteit van de shi klasse veranderde mettertijd—van krijgers (warriors), tot aristocratische geleerden (scholars), en uiteindelijk tot geleerden-bureaucraten (scholar-bureaucrats). ...

In het Japans wordt het mibunsei genoemd en wordt het soms uitgedrukt als ‘Shi, no, ko, sho’ (shinokosho), hoewel het in Japan een erfelijk kastesysteem werd. In Koreaans als ‘Sa, nong, gong, sang’ en in het Vietnamees als ‘Si, nông, công, thuong’. ...

Ban verklaarde de sociale hierarchie van elke groep in afnemende waarde (order):

Geleerden (Scholars), boeren (farmers), ambachtsmannen (artisans), en kooplui (merchants); elk van de vier [soorten bevolking] (peoples) had hun respectievelijke beroep".

De volgende twee citaten betreffen de sociale onderverdeling in het oude Griekenland. Mijn identificatie van de vier dominante delen van de geest staat binnen vierkante haken [ ].

The Dialogues of Plato, Volume 2 (1871, p. 598; Critias):

Buiten de Acropolis en op de hellingen van de heuvel woonden vaklui [ego], en dergelijke van de boeren [animus] die de grond in de buurt bewerkten; op de top woonde de krijgers klasse [ziel] geïsoleerd [van de andere klassen] rond de tempels van Athena en Hephaestus [de priesters die het superego vertegenwoordigen], samen levende als in de tuin van één huis en omringd door één omheining.

The Dialogues of Plato, Translated Into English with Analyses and Introductions by B. Jowett: Vol. II (1871, p. 465; Timaeus):

p. 474. "In de eerste plaats, was er een kaste van priesters [superego] onder de oude Atheners, en een andere van handwerksmannen (artisans) [ego]; ook

p. 475. kastes van (schaaps)herders, jagers [psychopaten], en landlieden (husbandmen) [animus], en ten laatsten van krijgers [sociopaten / ziel], die, gelijk de krijgers van Egypte, afgescheiden waren van de rest, schilden en speren dragende".

In beginsel komen die vier verschillende psychologiën in zekere mate bij alle zoogdieren voor, aangezien ze vergelijkbare hersenstructuren hebben. Zo worden er bij olifanten ook vier verschillende psychologiën onderscheiden. Zie Lee, P. C., & Moss, C. J., "Wild female African elephants (Loxodonta africana) exhibit personality traits of leadership and social integration". Journal of Comparative Psychology, (126(3); 2012; p. 224-232).

Bij olifanten zijn de vier psychologiën kortweg: 1. leiderschap, 2. speelsheid, 3. zachtaardigheid (en agressie), 4. standvastigheid.

Bij mensen onderscheid ik als primaire psychologiën met de bijbehorende kenmerken:

1. beslisser / dominant / hart / ziel / charismatisch / plichtsbesef / protocol / verwacht loyaliteit / controlezucht / sociopaat,

2. onderzoeker / wijze / adviseur / verstand / hoofd / is zich bewust van de realiteit (waarheid) / kan waarheid van leugen onderscheiden / bot / superego,

3. lijf / heeft de controle over bijna alle lichamelijke functies,

4. manager / ego (het bewustzijn, indien het ego aanwezig is) / (overschat) zelfvertrouwen / charmant / wil mensen een plezier doen / voelt zich – vaak ten onrechte – snel gekwetst / wordt vaak verweten te sjoemelen / gebruikt mensen als klankbord / submissief / narcist. (Ik hoop dat ik deze 3 en 4 goed heb gecorreleerd met nummers 3 en 4 van de olifantpersoonlijkheden.)

Bij aanwezigheid van 4. ego, vormen andere aanwezige delen van de geest het onderbewustzijn. Het is mogelijk één van de onderbewuste delen van de geest om te schakelen naar de bewuste status.

Volgens de getuigenis van één vrouw, die op weg was naar een sexuele ontmoeting, begaf zij – het ego – zich in het deel van haar geest dat zij 'lijf' noemde – en dat ik bij gebrek aan een beter woord de animus noem. Het bewustzijn dient dus gezien te worden als de schil die de onbewuste delen van de geest omhult. In principe kan elk van de vier delen van de geest (tijdelijk) als die omhullende schil dienen.

De sociopaat en de narcist (en in