Psychologia Rozwoju Człowieka (Psychologia Rozwoju)

By Jakub Kowalczyk

Podstawy psychologii rozwoju w okresie dorastania i dzieciństwa

 

Rozwój małego dziecka jest nie tylko fascynujący, ale i niesamowicie złożony. Dzieci przechodzą przez etapy rozwoju, które nie mogłyby być trudniejsze. To istne góry, na które te małe istoty muszą się wspiąć nie tylko w pierwszych latach życia, ale które będą kształtować całe ich życie. Jednak dzieci nie przechodzą przez te etapy rozwoju same.

 

Rodzice dziecka odgrywają bardzo główną rolę w rozwoju psychicznym dziecka. Zawsze są tam, gdy pokonuje się pierwsze duże przeszkody i gdy odnotowuje się pierwsze sukcesy. Jednak rozwój małych dzieci nie zawsze jest pozytywny: mogą pojawić się problemy, które mogą wpłynąć na resztę życia tych dzieci; w końcu dzieciństwo jest podstawą każdego dorosłego życia.

 

Książka obejmuje następujące tematy:

• Dlaczego rozwój psychologiczny jest ważny.
• Pierwsze lata życia dziecka
• Formacja moralna i poczucie własnej wartości
• Dzieciństwo i dorastanie współcześnie
• Problemy rozwojowe
• Czynniki genetyczne i środowiskowe
• Jak rodzice mogą wspierać dzieci.

Nierzadko zdarza się, że rodzice rozpaczają nad czekającymi ich przeszkodami, gdy u ich własnego dziecka nagle pojawiają się problemy rozwojowe. Prowadzi to do trudnych kursów dziecięcych, a relacje w rodzinie również mogą bardzo ucierpieć z powodu takich problemów.

 

Ta książka ma na celu dokładne wyjaśnienie, dlaczego dzieci nie mogą być obarczane odpowiedzialnością za te problemy. Należy je raczej chronić przed wszelkimi niebezpieczeństwami, jakie mogą czyhać na drodze rozwoju. To jest właśnie to, czego każdy rodzic powinien być świadomy.

 

Książka ta z pewnością pomoże Ci zrozumieć podstawy psychologii rozwojowej.

• Language: Język polski
• Publisher: Jakub Kowalczyk
• Release date: Oct 18, 2022
• ISBN: 9798215149461

Book preview

Psychologia Rozwoju Człowieka

(Psychologia Rozwoju)

Jakub Kowalczyk

Rozwój małego dziecka jest nie tylko fascynujący, ale i niesamowicie złożony. Dzieci przechodzą przez etapy rozwoju, które nie mogłyby być trudniejsze. To istne góry, na które te małe istoty muszą się wspiąć nie tylko w pierwszych latach życia, ale które będą kształtować całe ich życie. Jednak dzieci nie przechodzą przez te etapy rozwoju same.

Rodzice dziecka odgrywają bardzo centralną rolę w dziedzinie psychologicznego rozwoju dziecka. Zawsze są tam, gdy pokonuje się pierwsze duże przeszkody i gdy odnotowuje się pierwsze sukcesy. Jednak rozwój małych dzieci nie zawsze jest pozytywny: mogą pojawić się problemy, które mogą wpłynąć na resztę życia tych dzieci, w końcu dzieciństwo jest podstawą każdego dorosłego życia.

Nierzadko zdarza się, że rodzice rozpaczają nad czekającymi ich przeszkodami, gdy u ich własnego dziecka nagle pojawiają się problemy rozwojowe. Prowadzi to do trudnych kursów dziecięcych, a relacje w rodzinie również mogą bardzo ucierpieć z powodu takich problemów.

Ta książka ma na celu dokładne wyjaśnienie, dlaczego dzieci nie mogą być w żaden sposób odpowiedzialne za te problemy. Należy je raczej chronić przed wszelkimi niebezpieczeństwami, jakie mogą czyhać na drodze rozwoju. To jest właśnie to, czego każdy rodzic powinien być świadomy.

Spis treści.

Wstęp

Dlaczego prawidłowy rozwój psychologiczny w dzieciństwie jest tak ważny .

Pierwsze lata życia

Wychowanie moralne

Samoocena

Dzieciństwo i młodzież dzisiaj

Kwestie związane z rozwojem

Czynniki genetyczne

Czynniki środowiskowe

Pomoc dla rodziców

Jak rodzice mogą pomóc swoim dzieciom w fazie rozwoju psychicznego .

Słowa końcowe

Wstęp

Psychika człowieka jest nie tylko szczególnie fascynująca, ale także różnorodna i niepowtarzalna. Z biegiem lat u każdego człowieka kształtuje się indywidualna osobowość, która często bardzo różni się od osobowości innych ludzi, dlatego też istnieją różne drogi życiowe i marzenia, ale także najróżniejsze problemy, z którymi każdy człowiek musi się zmagać. To właśnie osobowość sprawia, że człowiek jest tym, kim jest. Czyni człowieka człowiekiem, a więc wspiera zainteresowania i zdolności.

Jednak do wykształcenia osobowości potrzebny jest odrębny, psychologiczny rozwój, który zaczyna się w dzieciństwie, dużo wcześniej nawet. Narodziny są nie tylko punktem wyjścia życia, ale także punktem wyjścia rozwoju psychicznego. Od tego momentu psychika człowieka nadal się kształtuje. Mimo że w rozwoju psychicznym mogą pojawić się niechciane przystanki, pauzy, a nawet wręcz zawroty głowy czy sytuacje problematyczne, nie ma punktu końcowego; w końcu to właśnie doświadczenia czynią człowieka wolną jednostką. To jest powód, dla którego różnimy się od większości naszych biologicznych konspiracji, których poziom rozwoju jest niższy od naszego. Psychika ludzka przechodzi fascynujący rozwój, który trudno zmierzyć, a tym bardziej skategoryzować w reguły. Ta psychika człowieka jest jedną z najbardziej złożonych na naszej planecie, ale po prostu nie tylko różnimy się od zwierząt, których psychika nie jest do końca tak rozwinięta jak nasza, różnimy się także od siebie nawzajem, a więc od własnego ciała i krwi.

Prawidłowy rozwój psychiczny jest szczególnie ważny w dzieciństwie, gdyż stanowi punkt wyjścia do późniejszego dorosłego życia, jednak dla niektórych dzieci droga ta nie jest łatwa. Istnieje wiele czynników, w tym doświadczenia dziecka i jego uwarunkowania genetyczne, które ostatecznie mogą powodować problemy, które mogą być trudne dla wszystkich wokół, ale przede wszystkim dla najbliższej rodziny, a jeszcze bardziej dla samego dziecka.

Dziecko może nawiedzać frustracja i lęk, ale także zaburzenia stresowe i reakcje traumatyczne. Na podstawie różnych czynników mogą odpowiednio wystąpić zaburzenia rozwojowe, dlatego dziecko może ostatecznie różnić się od swojego gatunku. Ma to duży wpływ na późniejsze dorosłe życie. Nierzadko zdarza się, że dzieci, którym nie zapewniono prawidłowego rozwoju psychicznego, wręcz cierpią, a większość rodziców może z doświadczenia powiedzieć, że widok własnego dziecka cierpiącego jest najgorszym uczuciem w życiu rodzica.

––––––––

Rodzice często mają więc trudny czas i nierzadko może on prowadzić do rozpaczy, ponieważ czas rodzicielstwa wyobrażano sobie jako o wiele łatwiejszy. Dla wielu rodziców to jedno z najstraszniejszych uczuć, gdy widzą, że ich własne dziecko cierpi, ponieważ ma problemy rozwojowe spowodowane wpływami zewnętrznymi lub na przykład nie nawiązuje dobrego kontaktu z innymi dziećmi z powodu problemów przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Czynników, które mogą utrudnić dziecku życie jest niemal nieskończenie wiele, a ponieważ każda psychika rozwija się inaczej lub inaczej reaguje na pewne reakcje, nawet najmniejsze niepowodzenia mogą doprowadzić do reakcji traumatycznych, przez które dziecko ostatecznie musi przejść. Wielu rodziców często nie ma pojęcia, co zrobić w takiej sytuacji, przecież czynników, które mogą wystąpić są dziesiątki, ale nie muszą. To, co można jednak powiedzieć, to fakt, że w ostatnich latach znacznie wzrosło prawdopodobieństwo wystąpienia u dzieci i młodzieży problemów rozwojowych w sferze psychologicznej. Czynniki sprzyjające temu są również niemal nieskończone. Dużą rolę odgrywa masowa konsumpcja mediów, ponieważ uczą one dzieci fałszywych wzorców, ale nie bez znaczenia są w tym reklamy, które promują idealną rzeczywistość, choć nie ma ani idealnego ciała, ani idealnego wyglądu. Ogólna interakcja z dziećmi w bardzo młodym wieku jest coraz bardziej szorstka, a ogólne życie dorosłych też niekoniecznie jest łatwiejsze. Zwłaszcza, że w dzisiejszych czasach różnice pokoleniowe są większe niż kiedykolwiek wcześniej. Dlatego też rodzicom często trudno jest nawet zacząć zbliżać się do swoich dzieci, właśnie z powodu dzisiejszych wpływów zewnętrznych. Ostatecznie są to dzieci, które często mają swój własny umysł i czasem przechodzą przez pewne fazy. A przecież każde dziecko potrzebuje swoich rodziców. Dziecko z problemami rozwojowymi z pewnością nie powinno więc być pozostawione samo sobie.

Nie jest to jednak takie proste. Dziecko, które np. popadło w depresję, w niekończącą się spiralę spadkową lub w wąwóz bez wyjścia, i które nie potrafi się z niego samodzielnie wydostać, nierzadko odmawia pomocy rodziców. Nie jest to jednak wina rodziców, przynajmniej nie w wielu przypadkach, choć oczywiście zawsze są wyjątki, np. bardzo konserwatywni opiekunowie, którzy nie traktują poważnie depresji czy ogólnego zdrowia psychicznego dziecka, a raczej dziecko jest przytłoczone obecną sytuacją. Myśli ją dezorientują, bo doskonale wie, że np. najlepsze przyjaciółki tak nie czują. Czuje, że inne dzieci w szkole lub w tej samej klasie mają o wiele lepsze życie niż on i rozpaczliwie próbuje dowiedzieć się, dlaczego tak jest, dlaczego nie jest akceptowany, ale na przykład zastraszany.

Nierzadko dziecko uważa, że absolutnie wszyscy, a więc i cały świat, są przeciwko niemu. Czuje się pozostawiona sama sobie, nie dlatego, że nikt nie pyta jak jest, ale raczej dlatego, że nie ma nikogo, kto mógłby podzielić się tymi samymi doświadczeniami i przemyśleniami. Dziecko czuje się więc niezrozumiane i myśli, że rodzice nigdy go nie zrozumieją, nawet gdyby tłumaczyło okoliczności rzeczy i