Verlangen van de sterren

By Jens Fitscher

Wayne-Zeno Uelisch en Tarja op het spoor van hun verleden. Ze werden kort voor de vernietiging van het universumschip overgebracht naar het Chron-bastion Tilmun. Deze heeft om hulp gevraagd, maar heeft verder niet geverifieerd waar het om gaat. Het Chron Bastion ligt in het sterrenrijk Bahrein. Het rijk wordt gevormd door drie sterrenclusters die dicht bij elkaar liggen. Wanneer Zeno en Tarja materialiseren, bevinden ze zich in een VR-wereld zonder dat ze zich dat aanvankelijk realiseren. Zeno's emotionele wereld escaleert en zijn eerder onderdrukte libido zorgt ervoor dat hij en zijn partner nieuwe wegen inslaan.

• Language: Nederlands
• Publisher: XinXii
• Release date: May 14, 2024
• ISBN: 9783966746144

Jens Fitscher

Jens Fitscher war bereits als kleiner Junge begeisterter Leser von Science-Fiction und Fantasy Büchern. Insbesondere liebte er die gängigen Taschenbücher der 70er und 80er Jahre des vorigen Jahrhunderts. Ein starkes Interesse zeigte er dabei für die Protagonisten mit außergewöhnlichen Fähigkeiten. Seine Geschichten handeln immer von starken Persönlichkeiten, die durch ungewöhnliche Umstände über sich selbst hinauswachsen und dafür mit übernatürlichen Fähigkeiten belohnt werden.

Book preview

Emotionele chaos

Ik keek naar Tarja en moest onwillekeurig glimlachen. Aangezien haar buitenkant verwarrend veel leek op de menselijke huidstructuur, had ze niets robotachtigs meer over zich. Ze zag er heel mooi uit in haar nieuwe outfit.

De wit met gele jumpsuit met opstaande kraag en ceintuur was huiddicht en ze had de rits iets te wijd open, zodat haar decolleté, waarvan ik me nu voor het eerst sinds lange tijd bewust was, meer dan veel huid en rondingen toonde.

Misschien ontstaat er een heel nieuw perspectief. Dit bastion van de Kroniek hier aan boord van het heelal schip heeft al eens ons leven gered. Het is heel goed mogelijk dat het veel toegankelijker is dan de stations die we al kennen. Ik moet alleen meer weten over de Kriib'ist mensen, die volgens Aruru de bouwers van de stations zijn. Ik denk dat Tarik daar ook aan denkt.

Ik liep langzaam naar Tarja toe en stopte vlak voor haar. Ik kon mijn ogen niet van haar diepe ogen afhouden.

Waarom kijk je me zo vreemd aan? Dat was niet echt kritiek, het was gewoon bedoeld als commentaar.

Tarja interpreteerde mijn uitdrukking verkeerd. Toen ik haar abrupt in mijn armen nam en haar probeerde te kussen, weerde ze me met beide handen af.

Wat is er met jou aan de hand?

Ik kan me de laatste keer dat we kusten bijna niet meer herinneren. Waarom ben je zo broos?

Zeno, je bent gek. Onze beide lichamen zijn gemaakt van metaal, of tenminste een soortgelijke legering. Je wilt toch niet dat ik geloof dat je een verlangen krijgt om een robot te kussen!

Nu was ik toch een beetje geïrriteerd.

Wat hebben mijn gevoelens te maken met jouw uiterlijk?

Natuurlijk wist ik al dat haar blote decolleté en strakke kleding bepaalde gevoelens in mij opwekten.

We waren niet echt closer geworden sinds de fysieke transformatie, laat staan fysieke liefkozingen.

Waarom niet? Moet je van vlees en bloed zijn om gevoelens te hebben? Kijk naar jezelf in de spiegel. Je kunt ons bijna niet onderscheiden van normale mensen sinds we ons uiterlijk hebben veranderd. Het glanzend zilveren, metaalachtige lichaam is een menselijk evenbeeld geworden. Niet alleen lijkt onze huidskleur tot in het kleinste detail op die van een mens, maar onze lichamen zijn ook even lenig als die van mensen van vlees en bloed.

Tarja merkte mijn blik op haar borsten. Meteen trok ze de rits van de overall zo ver omhoog dat er geen huid meer zichtbaar was.

Laten we ons concentreren op het bastion Chron. Er zijn nog veel onbeantwoorde vragen en natuurlijk wil ik ook graag weten of er geen terugkeer van onze lichamen mogelijk is, probeerde ze het oorspronkelijke thema te hervatten.

Ze kon echter niet voorkomen dat haar blik, zij het kort, op mijn onderlichaam werd gericht.

Mijn broek zat ook erg strak en ze moest zich overmatig bewust zijn van een zekere opwinding in mij.

Maar dat kon volgens haar fantasie helemaal niet bestaan, onze lichamen waren immers van metaal! Ze draaide zich snel om en liep naar het schot.

Ik volgde haar met gemengde gevoelens. Mijn kunstmatige lichaam had een verandering ondergaan, dat kon ik duidelijk voelen.

Mijn fysieke verlangen naar Tarja groeide met het uur en ik wist helemaal niet waar de reis heen ging. In principe had ze natuurlijk gelijk, we waren halve robots.

De grond schudde en schudde als een gewond roofdier. Ik kon mezelf maar met moeite overeind houden.

Tarja werd ook volledig verrast door de trillingen die begonnen. De trillingen werden sterker en sterker.

Wat eerst een laag gerommel was, werd in een mum van tijd een luide donderslag. Echte explosiegeluiden martelden onze gehoorzenuwen. Zelfs binnen het Chronisch bastion Urschanabi was het zo luid dat we onze eigen woorden niet meer konden verstaan.

Het universumschip waarop we zaten moet onder zwaar vuur liggen. Plotseling kreeg Tarja een duw en viel recht in mijn armen.

Doe niet zo onstuimig, probeerde ik voor de grap en hield haar stevig tegen me aan, wat haar helemaal niet goed uitkwam. Ze maakte zich onmiddellijk weer los uit mijn omhelzing.

Urshanabi, wat is hier aan de hand?

Opnieuw was er een zware duw, maar deze keer was ze erop voorbereid. Met een snelle verplaatsing van haar gewicht hield ze zichzelf op de been.

Het universumschip ligt onder een gestaag toenemend bombardement. De beschermende velden zitten al op 65 procent. Aruru zou er goed aan doen dit systeem onmiddellijk te verlaten. De belangrijkste aanval komt van het oppervlak van de planeet met een groot aantal verschillende soorten straling. De schildprojectoren zijn overweldigd!

Tarja keek nu naar mij voor hulp. De gebeurtenissen begonnen zich op te dringen. We wisten niet wat er echt gebeurde in dit zonnestelsel.

Maar één ding was vanaf het begin duidelijk, ze waren ons vijandig gezind.

Waarom had Tarik niet aangedrongen om dit systeem onmiddellijk te verlaten?

Ik stond op het punt hem op te zoeken toen het bastion weer meldde: Ik heb een verzoek om hulp ontvangen van het Chronisch bastion Tilmun. Het is echter niet geverifieerd. Het contact verbrak onmiddellijk na de eerste geleidingspuls. Dit bastion ligt heel ver van hier, aan de computationele rand van dit universum, in het sterrenrijk Bahrein. Het rijk wordt gevormd door drie dicht bij elkaar gelegen sterrenhopen. Helaas heb ik geen verdere gegevens. Ik kon een brugverbinding maken met behulp van donkere materie. Helaas is deze verbinding niet stabiel en kan zij op elk moment uitvallen. Je moet dus onmiddellijk beslissen of je deze kant op wilt!

Wil je dat we hier gewoon weggaan?

Ik was eerlijk gezegd meer dan verrast. Extreem luide explosiegeluiden deden de kamer schudden.

De oppervlaktestructuur van het universumschip is vernietigd over een oppervlakte van 230 vierkante kilometer. Stipte uitval van de beschermingsvelden. Mijn energiereserves raken op en ik kan me niet bevoorraden. Beslis onmiddellijk, ik kan je veiligheid niet langer garanderen. Dit schendt mijn basisrichtlijnen.