Ανώμαλη Επιτάχυνση

By Stephen Hunt

Η καπετάνισσα Λάνα Φάιβγουορλντς μπορεί να πετάει με το ίδιο ετερόκλητο πλήρωμα από απροσάρμοστους, αλλά τα προβλήματά της είναι ολοκαίνουργια.

Η Λάνα πιστεύει ότι ένας απαιτητικός και δύσκολος πελάτης στο αγαπημένο της αστρόπλοιο - το Gravity Rose - είναι το σύνολο των προβλημάτων της. Αυτό όμως μέχρι που πρέπει να κάνει έκτακτη χαντάκι μέσα σε ένα αστρικό σύστημα που κρύβει ένα πλήρες φάσμα θανάσιμων μυστικών.

Πρέπει να αντιμετωπίσει τις δολοφονικές προθέσεις της τοπικής κυβέρνησης με τη δουλοκτητική αριστοκρατία της, για να μην αναφέρουμε τους αδίστακτους επαναστάτες που προσπαθούν να ανατρέψουν το καθεστώς.

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Stephen Hunt
• Release date: May 29, 2024
• ISBN: 9798227658807

Book preview

Ανώμαλη Επιτάχυνση (Anomalous Thrust)

Στίβεν Χαντ (Stephen Hunt)

image-placeholder

Green Nebula

Το τέταρτο της σειράς Sliding Void.

Πρώτη δημοσίευση το 2015 από την Green Nebula Press.

Copyright © 2015 by Stephen Hunt.

Σελιδοποίηση και σχεδιασμός από την Green Nebula Press.

Το δικαίωμα του Stephen Hunt να αναγνωρίζεται ως ο συγγραφέας του παρόντος έργου έχει διεκδικηθεί από τον ίδιο σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων, σχεδίων και υποδειγμάτων και διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας του 1988.

Όλα τα δικαιώματα διατηρούνται. Κανένα μέρος της παρούσας έκδοσης δεν επιτρέπεται να αναπαραχθεί ή να διανεμηθεί σε οποιαδήποτε μορφή ή με οποιοδήποτε μέσο ή να αποθηκευτεί σε βάση δεδομένων ή σύστημα ανάκτησης, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Κάθε πρόσωπο που προβαίνει σε οποιαδήποτε μη εξουσιοδοτημένη πράξη σε σχέση με την παρούσα δημοσίευση μπορεί να υπόκειται σε ποινική δίωξη και σε αστικές αξιώσεις αποζημίωσης.

Το παρόν βιβλίο πωλείται υπό τον όρο ότι δεν θα δανειστεί, μεταπωληθεί, εκμισθωθεί ή κυκλοφορήσει με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεση του εκδότη, σε οποιαδήποτε μορφή βιβλιοδεσίας ή εξώφυλλου διαφορετική από αυτή στην οποία έχει εκδοθεί και χωρίς να επιβληθεί παρόμοιος όρος, συμπεριλαμβανομένου του παρόντος όρου, σε μεταγενέστερο αγοραστή.

Για να βοηθήσετε στην αναφορά τυχόν τυπογραφικών λαθών, σφαλμάτων και παρόμοιων σε αυτό το έργο, χρησιμοποιήστε τη φόρμα στη διεύθυνση http://www.stephenhunt.net/typo/typoform.php.

Έπαινοι για τα βιβλία του Stephen Hunt

Έπαινοι για τα βιβλία του Stephen Hunt

‘Ο κ. Χαντ απογειώνεται με αγωνιστική ταχύτητα.’

- THE WALL STREET JOURNAL

*

‘Η φαντασία του Hunt είναι πιθανώς ορατή από το διάστημα. Σκορπίζει έννοιες που άλλοι συγγραφείς θα εξορύσσουν για μια τριλογία σαν περιτύλιγμα σοκολάτας’.

- TOM HOLT

*

‘Κάθε είδους αλλόκοτη και φανταστική υπερβολή’.

- DAILY MAIL

*

‘Αναγκαστική ανάγνωση για όλες τις ηλικίες’.

- GUARDIAN

*

‘Ένα ευρηματικό, φιλόδοξο έργο, γεμάτο θαύματα και θαυμαστές ιστορίες’.

- THE TIMES

*

‘Ο Hunt ξέρει τι αρέσει στο κοινό του και του το δίνει με σαρδόνιο πνεύμα και προσεκτικά αναπτυγμένη ένταση’.

- TIME OUT

*

"Γεμάτο εφευρετικότητα.

-THE INDEPENDENT

*

‘Το να πει κανείς ότι αυτό το βιβλίο είναι γεμάτο δράση είναι σχεδόν υποτιμητικό... ένα υπέροχο νήμα διαφυγής!’

- INTERZONE

*

‘Ο Χαντ έχει γεμίσει την ιστορία με ενδιαφέροντα τεχνάσματα... συγκινητικό και πρωτότυπο’.

- PUBLISHERS WEEKLY

*

‘Μια συναρπαστική περιπέτεια σε στυλ Ιντιάνα Τζόουνς’.

-RT BOOK REVIEWS

*

‘Ένα περίεργο μείγμα μισού μέλλοντος’.

- KIRKUS REVIEWS

*

‘Ένα συναρπαστικό νήμα... η ιστορία τρέχει με φόρα... η συνεχής εφευρετικότητα κρατάει τον αναγνώστη καθηλωμένο... το φινάλε είναι μια συναρπαστική διαδοχή από cliffhangers και αναπάντεχες επιστροφές. Μεγάλη διασκέδαση.’

- SFX MAGAZINE

*

‘Βάλτε τις ζώνες σας για μια φρενήρη συνάντηση γάτας και ποντικιού... μια συναρπαστική ιστορία’.

- SF REVU

Άλλα βιβλία από Stephen Hunt

~ Ολισθαίνουσα Κενότητα (THE SLIDING VOID) ~

Συλλογή Omnibus της σεζόν 1 (#1 & #2 & #3): Κενό Σε Όλη Τη Διαδρομή Προς Τα Κάτω (Void all the Way Down).

Ανώμαλη Επιτάχυνση (Anomalous Thrust) (#4).

Στόλος της κόλασης (Hell Fleet) (#5).

Ταξίδι Των Χαμένων Στο Διάστημα (Voyage of the Void Lost) (#6).

*

~ ΤΑ ΜΥΣΤΉΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΚΆΘΑ ΓΟΥΊΤΣΛΕΪ: ΩΣ STEPHEN A. HUNT ~

Μυστικά Του Φεγγαριού (Secrets of the Moon).

*

~ Τα βιβλία του Τριπλού Βασιλείου ~

Για το στέμμα και τον δράκο (#1).

Το φρούριο στον παγετό (#2).

*

~ Τα τραγούδια των παλαιών βιβλίων της Γης ~

Άδειο Ανάμεσα Στα Αστέρια (Empty Between the Stars) (#1).

*

~ Τα βιβλία Jackelian ~

Αποστολή στο Mightadore (#7).

*

~ ΆΛΛΑ ΈΡΓΑ ~

Έξι Ενάντια Στα Αστέρια (Six Against the Stars).

Η Κόλαση Έστειλε (Hell Sent).

Ένα Steampunk Χριστουγεννιάτικο τραγούδι (A Steampunk Christmas Carol).

Ο Παράδεισος Του Αραβικού Αγοριού (The Pashtun Boy’s Paradise).

*

~ μη λογοτεχνικά βιβλία ~

Παράξενες εισβολές: ένας οδηγός για τους UFO & UAP-περίεργους (Strange Incursions: a guide for the UFO & UAP-Curious).

*

Για συνδέσμους σε όλα αυτά τα βιβλία, επισκεφθείτε το http://stephenhunt.net

Πίνακας περιεχομένων

1.Διακοπή πλοίου

2.Η άφιξη

3.Καθεστώς Καθεστώς

4.Ηλιακό μαρμελάδα

5.Αγκαλιάστε το διάβολο

1

Διακοπή πλοίου

«Σε παρακαλώ, μείνε ακίνητος», συμβούλεψε το επικεφαλής ανδροειδές μεταξύ των τεσσάρων μηχανών που μετέφεραν το σώμα του Κάλντερ στους διαδρόμους του αστρόπλοιου Gravity Rose . «Πεθαίνεις. Σε παρακαλώ, διατήρησε μια αίσθηση ηρεμίας. Αυτό θα σας βοηθήσει να καθυστερήσετε τον απρογραμμάτιστο θάνατό σας».

Δυστυχώς, όσο αναίσθητη και αν ήταν η ζοφερή περίληψη της κατάστασης από το ρομπότ, φαινόταν υπερβολικά ρεαλιστική. Πεθαίνω. Και ο Κάλντερ δεν μπορούσε να κάνει και πολλά για το χτύπημά του - αυτή ήταν η συνήθης παρενέργεια του αμβλύ κοιλιακού τραύματος, της απώλειας αίματος και του σχισίματος του ήπατος. Αν το μέλος του πληρώματος δεν ούρλιαζε από την αγωνία, ίσως να έλεγε στο ανδροειδές πού θα μπορούσε να καταγράψει την καταραμένη αίσθηση ηρεμίας του. Προσπάθησε να μην κοιτάξει την περιοχή της κοιλιάς του όπου τα έντερά του έμοιαζαν να κρέμονται υπερβολικά εμφανώς. Κάθε φορά που τα μάτια του Κάλντερ στρέφονταν στις πληγές του, το πρόσφατα εγκατεστημένο εμφύτευμα μέσα στο κρανίο του άρχιζε να αναβοσβήνει την προειδοποίηση Προχωρήστε σε αυτοματοποιημένο σταθμό αναρρωτηρίου και ενεργοποιήστε τον κύκλο λαπαροτομίας σε όλο το οπτικό του πεδίο. Ο Κάλντερ δεν ήταν σίγουρος αν το στομάχι του που κρεμόταν έξω ήταν πραγματική σωματική βλάβη ή ένα ιατρικό στρώμα επαυξημένης πραγματικότητας που προβαλλόταν από το καταραμένο παρεμβατικό εμφύτευμα του εγκεφάλου του: κάποια πρόταση χειρουργικής θεραπείας, ίσως; Αυτό ήταν το πρόβλημα με τα εγκεφαλικά εμφυτεύματα, έμοιαζαν να αναμειγνύουν το πραγματικό με το εξωπραγματικό με τρόπους που οι φυσιολογικοί άνθρωποι δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν. Τουλάχιστον, αν ο εν λόγω φυσιολογικός άνθρωπος είχε γεννηθεί σε έναν παγωμένο πλανήτη μεσαιωνικού επιπέδου, είχε εξοριστεί εκτός κόσμου και στη συνέχεια είχε βρεθεί να εργάζεται ως πλήρωμα σε ένα αστρόπλοιο. Τα περισσότερα μέλη των σύγχρονων αισθητών ειδών έλαβαν τα εμφυτεύματά τους όταν ξεκίνησαν το σχολείο. Στον Κάλντερ είχε δοθεί ένα σπαθί στην ίδια ηλικία. Στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε να το χρησιμοποιεί.

Τα τέσσερα μηχανήματα που μετέφεραν το κουφάρι του, κοντόχοντρα κιβώτια με τέσσερις τμηματικούς βραχίονες χειρισμού, έφτασαν τελικά στο σύστημα μεταφοράς καψουλών του πλοίου CATS. Ένας διάφανος διαφανής τοίχος σφράγιζε αυτό που ήταν ουσιαστικά ένα αέρινο σιδηροδρομικό όπλο σχεδιασμένο για να μετακινεί τα βαγόνια του πληρώματος, αντί να επιταχύνει τα μεταλλικά πυρομαχικά σε κατά μέτωπα εναντίον πειρατικών σκαφών. Παρόλο που η άμαξα είχε κληθεί εκ των προτέρων, καμία κάψουλα δεν φαινόταν να έχει εμφανιστεί ακόμη. Ο Κάλντερ αναρωτήθηκε κατά πόσο η απουσία της οφειλόταν στη ζημιά που είχε υποστεί το Gravity Rose κατά τη διάρκεια της έκρηξης. Το ίδιο μου το λάθος μπορεί να με είχε σκοτώσει. Γρύλισε με οδυνηρή διασκέδαση. Αν η αρχαία οικογένειά του διέθετε ένα ανεπίσημο σύνθημα, αυτό θα μπορούσε να ήταν αυτό. Απέτυχα να κυβερνήσω το βασίλειό μας, επέτρεψα να κατακλυστεί η χώρα. Προδόθηκα από τη γυναίκα που θα έπρεπε να καταλήξει σύζυγός μου... και τώρα κατέστρεψα σχεδόν τη δεύτερη πατρίδα μου.

Αλλά ο Κάλντερ δεν χρειαζόταν να αυτομαστιγώνεται. Γι‘ αυτό υπήρχε ο καπετάνιος. Το πρόσωπο της καπετάνισσας Lana Fiveworlds εμφανίστηκε να αιωρείται από πάνω του σαν θυμωμένο κουνούπι μέσω των επικοινωνιών του εγκεφαλικού στελέχους του εμφυτεύματος - δεν χρειαζόταν προβολέας ολογραμμάτων - άλλο ένα «δώρο» του τεχνητά επαυξημένου μυαλού του.

«Κρατήσου, Κάλντερ», προέτρεψε ο καπετάνιος. «Ο Ζήνωνας κατεβάζει ένα ιατρικό πακέτο έκτακτης ανάγκης στα ρομπότ σας».

Υπέροχα, αυτό ακριβώς χρειάζομαι. Τα ανδροειδή του μηχανοστασίου ξαφνικά αποκτούν δεδομένα ιατρικής σύγκρουσης αξίας μερικών χιλιάδων exabytes μέσα σε κβαντικούς αποθηκευτικούς χώρους που πρόσφατα αφιερώθηκαν στην επισκευή υπερδιαστημικών κινητήρων. Αυτά τα απλά ανδροειδή ήταν συγκλονιστικά κυριολεκτικές μηχανές. Στο Gravity Rose υπήρχε μόνο μια μηχανή με αισθήματα, ο Ζίνο, ο ανδροϊδής του σκάφους. Το αρχαίο ανδροειδές είχε περάσει πολλά χρόνια, και ακόμη κι αν ήταν ο Ζήνωνας που λάμβανε ένα επείγον ιατρικό πακέτο μέσα στην προσωρινή του μνήμη, ο Κάλντερ ήταν αρκετά σίγουρος ότι δεν θα εμπιστευόταν τον ανδροειδές φίλο του να κρατάει ένα νυστέρι σε απόσταση ενός έτους φωτός από το κατεστραμμένο σώμα του. Ο Κάλντερ θυμήθηκε ξαφνικά αυτό που είχε πει κάποτε ο αρχηγός του μηχανοστασίου Παοπάο για την τεχνητή νοημοσύνη που έλεγχε την ιατρική αποβάθρα του σκάφους. «Ποτέ μην πηγαίνεις για εξετάσεις. Η ιατρική τεχνητή νοημοσύνη Dr Feelfine είναι παρανοϊκή. Θα προσπαθήσει να σας κάνει ευθανασία». Δεδομένου του πόσο υπερβολικά καχύποπτος ήταν ο αρχηγός τους, που είχε ταμπουρωθεί στη θωρακισμένη μονάδα κίνησης του κινητήρα και αρνούνταν να την εγκαταλείψει, η περιγραφή του για μια άλλη οντότητα ως παρανοϊκή ήταν κάτι παραπάνω από αρκετή για να βάλει τον Κάλντερ σε σκέψεις.

«Βαθύς εγκεφαλικός διεγέρτης, ιατρικοί συνδετήρες, έξι δόσεις περινδοπρίλης αργινίνης», ψέλλισε το ρομπότ που κρατούσε το αριστερό πόδι του Κάλντερ. Συνειδητοποίησε ότι το ρομπότ απευθυνόταν στο μοντέλο M55 που σήκωνε το βάρος των ώμων του. Δίνοντας μια παραγγελία. Το ρομπότ Μ55 έφερε ένα κινητό fab στο κέντρο του σώματός του. Ο Κάλντερ είχε χρησιμοποιήσει το μικρό κινούμενο εργοστάσιο για να βοηθήσει στην παραγωγή ανταλλακτικών εν κινήσει κατά τη διάρκεια του πρόσφατου διαστημικού περιπάτου τους που είχε πάει στραβά με τις επισκευές.

«Πεθαίνω εδώ», βογκούσε ο Κάλντερ, βλέποντας το αίμα να αναβλύζει από τις πληγές του. Δεν ήταν σίγουρος τι ήθελε να ακούσει από τη Λάνα. Συμπάθεια, επιβεβαίωση, μια αιώνια δήλωση αγάπης από τη γυναίκα. Οι θεοί ήξεραν, ο Κάλντερ είχε περιμένει αρκετά για το τελευταίο στη λίστα.

«Είσαι σε καλή παρέα», είπε η Λάνα. «Κατά πάσα πιθανότητα, το λάθος σου μόλις μας σκότωσε όλους».

Όχι, δεν ήταν αυτό. Δεν ήταν καθόλου αυτό. Ο Κάλντερ ήθελε να βάλει τα δυνατά του και να ισχυριστεί ότι δεν έφταιγε αυτός γι‘ αυτό το χάλι. Φταίνε τα ανδροειδή μηχανικής του. Αλλά αυτό θα ήταν ψέμα. Ο Κάλντερ Ντερκ είχε πολλά ελαττώματα, αλλά ως πρώην πρίγκιπας μιας εκθρονισμένης βασιλικής οικογένειας από έναν βάρβαρο αποτυχημένο κόσμο αποικιών, ήξερε τα πάντα σχετικά με την αποδοχή του μεριδίου ευθύνης και κατηγορίας που του αναλογούσε. Γιατί κάνει τόσο κρύο εδώ ξαφνικά; Η υποστήριξη ζωής του σκάφους θα πρέπει να αντέχει ακόμα. Μήπως το σκάφος είχε τρύπα, με διαρροή ατμόσφαιρας;

Όχι, ο Κάλντερ ήταν πίσω στο σπίτι. Στους πάγους του ανοιχτού ωκεανού, με τον στόλο των πολεμικών του πλοίων να καταδιώκεται και να πεθαίνει ένας προς έναν φρικτό θάνατο. Ίχνη μαύρου καπνού υψώνονταν εκεί όπου κάθε υποχωρούν σκάφος είχε καταπλακωθεί, καεί από τους καταπέλτες φωτιάς των απροσδόκητα πολυάριθμων εχθρών τους. Η διεθνής συμμαχία είχε καταρρεύσει. Προδομένη από μέσα. «Ο στόλος χάθηκε. Διακόψτε το σχηματισμό. Ναύτες, σφίξτε το πανί μας. Κάθε επιπλέον κόμπος στον πάγο μετράει τώρα. Καπετάνιε, φώναξε τους τοξότες σου στο κατάστρωμα και ετοιμάσου για πυρά από την πρύμνη».

Μια γνώριμη γυναικεία φωνή. «Κάλντερ, τι είναι αυτά που λες;»

«Απλά κάνε το, γαμώτο σου. Σταματήστε τους διώκτες μας. Αν πεθάνουμε εδώ, το βασίλειο θα πεθάνει μαζί μας».

«Δεν έχεις πια βασίλειο».

«Αν το πιστεύεις αυτό, μπορείς κάλλιστα να μείνεις εδώ στον πάγο και να ελπίζεις ότι οι ιερείς τους δεν θα σε βουτήξουν σε λουτρό καζανιού με λάδι και δεν θα βάλουν τη φλόγα να το κάνει».

«Κρίση Grand Mal», είπε μια επίπεδη φωνή.

«Σαράντα οκτώ δευτερόλεπτα για την άφιξη της κάψουλας. ETA medical-bay: τέσσερα λεπτά.»

«Ο ασθενής θα είναι νεκρός σε τρεις ημέρες. Σταθεροποιήστε τον καθ‘ οδόν».

«Κάθε δευτερόλεπτο μετράει», γρύλισε ο Κάλντερ. «Αν δεν μπορέσουμε να τους ξεπεράσουμε, είμαστε νεκροί».

«Υδροχλωρική πρασουγρέλη, στρεπτοκινάση, νατριούχος φλουβαστατίνη, τρία mcg προγραμματιζόμενων ενέσιμων χειρουργικών ρομπότ γενικής επισκευής κλίμακας πέντε υπονανομέτρων με συνοδό εγχυτήρα χορήγησης».

«Περιορισμός του λέιζερ σε διακόσια μικρόμετρα. Επιτυγχάνεται στενή χειρουργική εμβέλεια».

φώναξε ο Κάλντερ, καθώς μια σιδερένια βαλλίστρα έσκισε το πλευρό του. Τυχερή βολή για τον εχθρό, από αυτή την απόσταση. Η αγωνία ήταν αφόρητη. «Ακόμα ζωντανός! Πήγαινε νοτιοδυτικά. Πρέπει να αντέξουμε μέχρι να φτάσουν οι νυχτερινές καταιγίδες. Αυτοί οι δειλοί που αγκαλιάζουν τις ακτές δεν είναι συνηθισμένοι στο πατινάζ στα βαθιά».

«Μείνε ήσυχος, Κάλντερ. Για την αγάπη των άστρων, θα τον βάλει κάποιος από εσάς κάτω;»

«Πρέπει να μείνουμε στο κατάστρωμα», φώναξε ο Κάλντερ. Χέρια τον έσκιζαν, τον συγκρατούσαν, τα κρύα σκελετωμένα χέρια των νεκρών, με γάντια από αλυσίδα, που τον έσερναν κάτω από τον πάγο. Τα χέρια όλων των χιλιάδων ναυτικών που είχε χάσει. Ένας μεγάλος στόλος, ένας μεγάλος στρατός. Προσπαθούσαν να τον σύρουν στην κόλαση ως τιμωρία του που τους έστειλε να πεθάνουν μπροστά του.

«Σου αξίζει να πεθάνεις!»

«Ναι, έχεις. Αλλά όχι πριν σε ξεσκίσω».

Ο πάγος έσπασε και τα σκοτεινά βάθη ρούφηξαν τον Κάλντερ προς τα κάτω. Ένιωσα σαν να ήταν γαλήνη. Ένιωσα σαν το τέλος.

***

«Η γεννήτρια του πεδίου Μινκόφσκι μας εξακολουθεί να αποσταθεροποιείται, παλιόπραγμα», συμβούλεψε ο Skrat. «Νομίζω ότι είναι προς το τέλος της.»

Η Λάνα ανατρίχιασε. Ω, δεν είναι αυτό μια χαρά και υπέροχο. Το πεδίο ήταν η φυσαλίδα της αντιφυσικής που επέτρεπε στο αστρόπλοιο τους να σερφάρει στον αφιλόξενο χωροχρόνο του υπερδιαστήματος. Όταν αποτύγχανε, το Gravity Rose θα εκτοξευόταν με συνοπτικές διαδικασίες στο κανονικό διάστημα. Και το διάστημα, όπως γνωρίζει κάθε ημι-νοήμων ανόητος, είναι πραγματικά απέραντες εκτάσεις του τίποτα διάσπαρτες με μικροσκοπικά μοτίβα ήλιων και των κόσμων που τους συνοδεύουν. Οι πιθανότητες ήταν ότι θα κατέληγαν εγκλωβισμένοι σε χρόνο πτήσης χιλιάδων ετών σε μια υποφωτεινή καύση από το επόμενο κατοικημένο σύστημα. Το Gravity Rose έφερε κάψουλες έκτακτης ανάγκης για βαθύ ύπνο, αλλά η οδήγηση σε μια από αυτές πριν είχε αφήσει τη Λάνα με εγκεφαλική βλάβη και απώλεια μνήμης που αφορούσε το πρώτο μισό της ζωής της. Δεν θέλω να ξαναπεράσω αυτή την κόλαση. Το μυαλό μου ξαναχτίστηκε σαν σβησμένος δίσκος υπολογιστή, επανεκκινήθηκε χωρίς να έχω ιδέα ποια ήμουν. Και η Gravity Rose θα θεωρούνταν σίγουρα παλιοσίδερα σε χίλια χρόνια από τώρα - αν δεν ήταν ήδη. Ήταν αρκετά δύσκολο για τη Λάνα να ανταγωνίζεται τους μεγάλους εταιρικούς οίκους όπως η Hyperfast, δεδομένου του υπερσύγχρονου στόλου του αντιπάλου τους. Δώσε της χίλια χρόνια και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο Κάλντερ Ντερκ, που θα εμφανιζόταν σε μια ανταλλαγή πυροβολισμών με ένα τόξο. Εμφανίζεται σαν ένας ηλίθιος που νομίζει ότι ξέρει καλύτερα από το εμφύτευμά του.

«Βρες μου ένα οικόπεδο στον πλησιέστερο κόσμο με ναυπηγείο», διέταξε η Λάνα.

«Αξιότιμε καπετάνιε», προειδοποίησε ο πιλότος τους Polter, «αν επιχειρήσουμε να μεταφερθούμε από το υπερδιάστημα ιππεύοντας ένα αποσταθεροποιητικό πεδίο Μινκόφσκι, η πίεση και η διάτμηση της πτώσης είναι πολύ πιθανό να διαλύσει το σκάφος μας».

«Και αν περιμένουμε να σκάσει η φούσκα, θα παίξουμε ρώσικη ρουλέτα στο σημείο εξόδου μας. Μια ντουζίνα παρσέκ μεγάλου άδειου, ολισθαίνοντος κενού με μηχανές υποφωτισμού για την επόμενη χιλιετία. Πρέπει να επιχειρήσουμε μια ελεγχόμενη έξοδο».

Ο Σκρατ κούνησε το κεφάλι του, πράγμα δύσκολο για έναν τόσο χοντρό και μυώδη λαιμό όπως της σαύρας. Τα τρία είδη της Τριπλής Συμμαχίας ήταν αρκετά καιρό μαζί ώστε να μπορούν να μιμούνται ο ένας τη γλώσσα του σώματος του άλλου, ακόμη και όταν αυτό δεν ήταν φυσικό. ‘Με την τύχη μας, αγαπητό κορίτσι, πιθανότατα θα βγούμε μέσα στο κέντρο ενός άστρου’.»

«Ας έχουμε το μυαλό μας στο παιχνίδι και ας σκεφτόμαστε θετικά».

«Και μου επιτρέπεται να πω ότι σας το είπα;» ρώτησε ο Skrat. «Ο Κάλντερ δεν ήταν έτοιμος να ξαναρχίσει τα σοβαρά του καθήκοντα, όχι όσο ακόμα εγκλιματιζόταν στο νέο του εμφύτευμα».

«Ήταν μια απλή δουλειά», διαμαρτυρήθηκε η Λάνα. «Η επιδιόρθωση μιας διαρροής καυσίμων στο κύτος που προκλήθηκε από ένα ασταθές άλμα».

«Απλό για εμάς», είπε ο Skrat. «Είναι εύκολο να ξεχάσουμε ότι πριν από ένα χρόνο ο Κάλντερ φορούσε μια γούνινη και δερμάτινη ζαρντινιέρα και δεν είχε καβαλήσει τίποτα πιο εξελιγμένο από έλκηθρα χιονιού που τα έσερναν ήμερα θηλαστικά».

Ναι, είναι εύκολο να το ξεχάσουμε αυτό. «Έπρεπε να είχε εμπιστευτεί τα σχέδια επισκευής που το εμφύτευμά του κατέβασε στο μυαλό του».

«Και θα έπρεπε να ήμουν αρχηγός φυλής τώρα, αγαπητό κορίτσι, να ελέγχω τις τύχες εκατομμυρίων ανθρώπων. Όμως, αντί γι‘ αυτό, είμαι εδώ ως διαπραγματευτής του πλοίου».

«Και δεν είμαστε τυχεροί που σε έχουμε; Αυτός ο κόσμος, Skrat . . αυτός με το ναυπηγείο.»

«Τόσο βαθιά μέσα στο Edge; Θα είμαστε τυχεροί αν βρούμε έναν αποτυχημένο κόσμο αποικίας τόσο προηγμένο όσο η τρύπα bally από την οποία διασώσαμε τον Κάλντερ». Ο Σκρατ συμβουλεύτηκε την κονσόλα του. ‘Λοιπόν, εγώ θα είμαι διαλυμένος! Υπάρχει ένα κατάλληλο σύστημα στο οποίο μπορούμε να φτάσουμε αν μεταφράσουμε μέσα στα επόμενα τέσσερα λεπτά. Ριαζάρν. Ανθρώπινα εγκατεστημένο με ένα ευαίσθητο ιθαγενές είδος, επίσης. Διαθέτει εγκαταστάσεις τροχιακών ναυπηγείων που θα μας εξυπηρετήσουν».

«Μπορεί να επισκευάσει μια γεννήτρια πεδίου Μινκόφσκι ή να προμηθεύσει μια καινούργια;»

«Ναι και στα δύο, καπετάνιε. Επίπεδο επτά στην τεχνολογική αξιολόγηση του πολιτισμού του. Το αν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά να αντικαταστήσουμε τη γεννήτρια, αυτό είναι άλλο θέμα».

«Ας ανησυχήσουμε για το κόστος όταν φτάσουμε εκεί».

«Αν», μουρμούρισε ο Skrat.

Η Λάνα κάλεσε το ανδροειδές τους στο ανοιχτό κανάλι του πλοίου. «Zeno. Πού είσαι;»

Η φωνή του Ζήνωνα αντηχούσε από τον πίνακα της Λάνα, συνοδευόμενη από έναν παλμό στη διάταξη του σκάφους. «Πλησιάζουμε στο ιατρείο.»

«Πρέπει να προετοιμάσετε όλα τα ρομπότ μας για μια ασταθή πτώση στο κανονικό διάστημα».

«Πόσο τρελά μιλάμε;»

«Τι θα λέγατε για δυσλειτουργία του πεδίου Μινκόφσκι;»

Η Λάνα μπορούσε να νιώσει την αποδοκιμασία του Ζήνωνα να την καίει πάνω από την επικοινωνία. «Θέλεις να στέκομαι στα χέρια μου και να απαγγέλλω ποίηση ενώ προετοιμάζω τα ρομπότ, για να μην αναφέρω ότι ο γιατρός δεν θα χαράξει τον Κάλντερ σε ένα κιβώτιο με ψυχόμενα όργανα δωρητών; Μήπως να κάνω τη δουλειά μου λίγο πιο δύσκολη;»

«Είσαι ανδροειδές, Ζήνωνα. Η παράλληλη επεξεργασία είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις».

«Ευχαριστώ που το εξήγησες αυτό. Αναρωτιόμουν τι ήταν η ζωή μου τους τελευταίους αιώνες. Σκοπεύουμε να πέσουμε κάπου συγκεκριμένα;»

«Ένα σύστημα που ονομάζεται Ryazarn. Έχει ένα ναυπηγείο».

«Ελπίζω να έχει και μια καλή εταιρεία δικηγόρων. Θα έχεις παρέα στη γέφυρα. Ελέγξτε την εισερχόμενη κάψουλα».

Η Λάνα αναστενάζει όταν βλέπει τι εννοούσε το ανδροειδές. Νόμιζα ότι η περιοχή της καμπίνας ήταν κλειδωμένη.

«Αναθέτω σε όλα τα μέσα τον έλεγχο των ζημιών», είπε ο Zeno. «Πήγαινέ μας εκεί ζωντανούς, Λάνα». Η επικοινωνία σώπασε.

«Πάντα.»

Η εισερχόμενη μεταφορική κάψουλα σταμάτησε στο πίσω μέρος της γέφυρας, αποβιβάζοντας τον μοναδικό επιβάτη του πλοίου για το ταξίδι. Rand d’Alembert. Με τις θεραπείες παράτασης της ζωής, ήταν πάντα δύσκολο να εκτιμηθεί η πραγματική ηλικία ενός ανθρώπου. Σωματικά, ο Ντ‘ Αλεμπέρ έμοιαζε πενήντα πέντε ετών, αλλά είχε την καυστική φύση κάποιου κατά πολλούς αιώνες μεγαλύτερου. Ήταν αρκετά όμορφος με έναν πατρικό, ελαφρώς γκριζωπό τρόπο. Η Λάνα αμφιβάλλει ότι αυτό ήταν το πρόσωπο με το οποίο είχε γεννηθεί. Συνηθισμένος στο να του ανοίγει ο πλούτος του τις πόρτες, ο Ραντ ντ’ Αλεμπέρ δεν υπέφερε ελαφρά τη καρδία με τους ανόητους. «Το πλοίο σας κουνιέται, καπετάνιε Πέντε Κόσμων. Έχω την εντύπωση ότι αυτό δεν θεωρείται φυσιολογικό».

Η Λάνα έκανε μια γκριμάτσα. Κανονικό θα ήταν ο Ραντ ντ‘ Αλεμπέρ να υπακούει στις οδηγίες που είχε στείλει στη σουίτα του να μείνει μέσα και να ενεργοποιήσει το πεδίο συντριβής του.

«Κύριε d’Alembert, μπορείτε να επιστρέψετε στην καμπίνα σας και να βεβαιωθείτε ότι εσείς και ο μπάτλερ σας συμμορφώνεστε με τις εντολές ασφαλείας που σας έστειλα».

«Γνωρίζω αρκετά για τα αστρόπλοια ώστε να ξέρω ότι το να φορέσω μια διαστημική στολή και να εμπιστευτώ τον εαυτό μου στο πεδίο πρόσκρουσης μιας καρέκλας είναι απίθανο να προσφέρω μεγάλη προστασία από οποιοδήποτε γεγονός ικανό να δημιουργήσει εξαρχής έναν τέτοιο συναγερμό.»

«Ω, θα εκπλαγείς.»

«Αλλά δεν είναι οι εκπλήξεις που αγόρασα. Είναι το πέρασμα για μένα και το φορτίο μου στον Κόσμο του Κλίφορντ».

Η Λάνα κούνησε το κεφάλι της εκνευρισμένη. «Τα γεωργικά σας μηχανήματα θα φτάσουν εκεί, κύριε ντ‘ Αλεμπέρ. Μόνο, όπως προκύπτει, μέσω μιας μικρής παράκαμψης. Πρέπει να σταματήσουμε σε ένα κοντινό σύστημα και να κάνουμε μια σειρά από επείγουσες επισκευές».

«Αυτό είναι απαράδεκτο!» γαύγισε ο άνδρας. «Σας είπα όταν αναλάβατε το φορτίο μου, ότι η συγκομιδή στον Κόσμο του Κλίφορντ γίνεται μόνο μία φορά κάθε δεκαετία. Πρόκειται για ένα σύστημα δύο αστέρων που διαθέτει μια ακανόνιστη τροχιά. Αν αργήσω, τα αγροτικά μου μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα μείνουν να σκουριάζουν στα χωράφια για τα επόμενα δέκα χρόνια - εξοπλισμός αξίας εκατομμυρίων Τ-δολαρίων που θα βρίσκεται σε αδράνεια, σπασμένα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης και τεράστιες απώλειες θα είναι η μοίρα του ομίλου μου».

Η Λάνα γρύλισε με αυτό που ήλπιζε ότι ήταν συμπάθεια. Φυσικά, η πραγματικότητα του Ντ‘ Αλμπερτ που θα εμφανιζόταν στο αγροτικό του χωριό με μια ολόκληρη προηγμένη ηλιακή βάση παραγωγής να γεμίζει το αμπάρι θα ήταν πολύ διαφορετική. Μια ήπειρος με μικροκαλλιεργητές και αγρότες που χρεοκόπησαν από την σχεδόν δωρεάν αυτοματοποιημένη εργασία. Διακοπή ζωής και μαζική ανεργία. Ο νεόπλουτος ντ’ Αλεμπέρ να περιφέρεται στο περιθώριο με έναν πλήρως φορτισμένο τραπεζικό λογαριασμό, αγοράζοντας τη γη των ανταγωνιστών του σε χαμηλές τιμές. Και ο άνθρωπος που ήλεγχε την προμήθεια τροφίμων ενός ολόκληρου κόσμου για τα επόμενα δέκα χρόνια θα μπορούσε κάλλιστα να στεφθεί βασιλιάς του κόσμου, όποιο κι αν ήταν το τοπικό πολιτικό σύστημα. Διάολε, απλά το στέλνω. Αν δεν ήμουν εγώ, θα ήταν ο Hyperfast ή κάποιος φίλος τους που θα έκανε αυτή τη διαδρομή.

Μια δεύτερη κάψουλα έφτασε. Περιείχε τρία ανδροϊδή αεροσυνοδών, το πλησιέστερο πράγμα που είχε το Gravity Rose για την ασφάλεια του σκάφους. Άοπλοι, αλλά δίμετροι επιβλητικοί ατσάλινοι ανθρωποειδείς όγκοι, προφανώς σταλμένοι από τον Ζίνο για να απομακρύνουν αυτή την ενόχληση από τη γέφυρα. Βλέπεις, σου είπα ότι μπορείς να κάνεις παράλληλες διαδικασίες όταν χρειάζεται. «Πρέπει να επιστρέψετε στην καμπίνα σας τώρα. Αυτοί οι αεροσυνοδοί θα σας βοηθήσουν να ενεργοποιήσετε τα πεδία ασφαλείας σας και να διασφαλίσετε την προστασία σας κατά την έξοδό μας από το υπερδιάστημα. Φοβάμαι ότι είναι πιθανό να γίνει λίγο ανώμαλη».

«Αυτό είναι εξωφρενικό! Πρέπει να παραμείνετε στο υπερδιάστημα μέχρι να φτάσουμε στον Κόσμο του Κλίφορντ. Μπορείτε να αναλάβετε τις επισκευές του σκάφους σας στο ταξίδι της επιστροφής».

«Δεν είναι επιλογή, κ. Ντ‘ Αλεμπέρ. Για τη δική σας ασφάλεια, θα ασφαλιστείτε τώρα».

Οι φροντιστές άρπαξαν τον μεγαλοκτηματία από τα δύο χέρια και τον σήκωσαν ουσιαστικά πάνω στην κάψουλα που τον περίμενε. «Όλοι μου έλεγαν ότι έπρεπε να είχα υπογράψει με την Hyperfast! Γιατί ανέθεσα ποτέ αυτό το καταραμένο σαράβαλο;»

Η Λάνα δεν ανταπάντησε με την εκτυφλωτικά προφανή απάντηση. Επειδή το Gravity Rose ήταν φτηνό, και ο υπερβολικά νευρικός Rand d’Alembert είχε προφανώς δανειστεί, τσιμπήσει και κλέψει κάθε υπερεκτεταμένη δεκάρα που μπορούσε για να χρηματοδοτήσει το απελπισμένο εμπορικό του στοίχημα. Σε αυτό το θέμα, τουλάχιστον, η Λάνα καταλάβαινε πώς ένιωθε ο δυσάρεστος επιβάτης της. Για πάρα πολύ καιρό πετούσε με άδεια χέρια και διακινδύνευε την επιβίωσή τους με κάθε νέα δουλειά που αναλάμβαναν. Τα περιθώρια λιγόστευαν και το όμορφο πλοίο της, το σπίτι της, η διαβίωσή της, αυτό που περνούσε για την οικογένειά της, γινόταν όλο και πιο ετοιμόρροπο και κουρελιασμένο με κάθε άλμα. Αργά ή γρήγορα οι πιθανότητες έπρεπε να στραφούν εναντίον της. Ίσως αυτό να ήταν το ταξίδι που πάντα φοβόταν; Το τελευταίο μου ταξίδι. Κολλημένη στο διάστημα, ένα διαλυμένο σκάφος, ένα τροχιακό μουσείο σε εξέλιξη. Η κάψουλα απογειώθηκε κατά μήκος του συστήματος CATS, με τους αεροσυνοδούς να αναγκάζουν ακόμα τον Ντ‘ Αλεμπέρ να καθίσει σε ένα κάθισμα καθώς χτυπούσε τους διαφανείς τοίχους του βαγονιού.

«Άλλος ένας ευχαριστημένος πελάτης», είπε ο Skrat.

«Τον βρήκες και υπέγραψες την καταραμένη συμφωνία», γρύλισε η Λάνα.

«Και αισθάνομαι την υποχρέωση να επισημάνω ότι το συμβόλαιό μας με τον φρουτώδη κ. D’Alembert περιλαμβάνει πραγματικά τρομακτικές ποινές καθυστέρησης παράδοσης».

«Έχω την αίσθηση ότι αν αργήσουμε, ο Ντ‘ Αλεμπέρ θα είναι πολύ απένταρος για να μας κάνει μήνυση».

«Τι χου!» είπε ο Skrat. «Θα αγκαλιάσουμε όλοι μαζί την ένδοξη κατάσταση της αφερεγγυότητας».

«Αξιότιμε καπετάνιε, έχω σχεδιάσει τη μετάφραση της εξόδου μας», ανακοίνωσε ο Polter από την καρέκλα του πλοηγού. «Με την τρέχουσα κατάσταση της αστάθειας του πεδίου Μινκόφσκι, έχουμε πενήντα ένα τοις εκατό πιθανότητα καταστροφικής αποτυχίας της ακεραιότητας κατά τη διάρκεια της πτώσης».

Η Λάνα σήκωσε τους ώμους. «Δεν μπορεί να είστε πενήντα ένα τοις εκατό νεκρός, κύριε Πόλτερ. Η ζωή είναι μια δυαδική υπόθεση». Κοίταξε προς τα έξω τις παράξενα υπνωτιστικές κυματομορφές του υπερδιαστήματος. Η έξοδος από την παραδοξότητα της φυσικής του υπερδιαστήματος αυτή τη φορά θα μπορούσε να κοστίσει στη Λάνα το σκάφος και τη ζωή της. Σαν να μην έφτανε αυτό για να ανησυχεί, τα διαγνωστικά του ιατρείου στα οποία είχε βάλει ρολόι άρχισαν να αναβοσβήνουν. Η ιατρική τεχνητή νοημοσύνη του ιατρείου, ο Δρ Φελφάιν, υπολόγιζε την πιθανότητα επιβίωσης του Κάλντερ στο αναιμικό εννέα τοις εκατό. Έλα τώρα. Μπορείς και καλύτερα, Κάλντερ Ντερκ. Όλη αυτή η καυχησιολογία για το πόσο δύσκολη ήταν η ζωή στον παγωμένο βρωμόκοσμο της πατρίδας σου. Τι είναι μια εκρηκτική δεξαμενή καυσίμων σε σύγκριση με αυτό;

***

Ο Δρ Feelfine ήταν μια εκνευριστική φωλιά αυτάρεσκα αλαζονικών αλγορίθμων στις καλύτερες στιγμές. Αν υπήρχε ένα πράγμα για το οποίο ο Ζήνωνας ήταν για πάντα ευγνώμων, ήταν ότι ως ένα σε μεγάλο βαθμό αυτοεπιδιορθούμενο ανδροειδές, ήταν το μόνο μέλος του πληρώματος που μπορούσε συνήθως να αποφύγει την επαφή με την υπεροπτική ιατρική τεχνητή νοημοσύνη του Gravity Rose. Η ανησυχητική σκέψη ήταν ότι η μήτρα προσωπικότητας της σειράς Feelfine 8000 είχε αρχικά βασιστεί σε έναν πραγματικό χειρουργό. Ή ίσως σε μια ομάδα κορυφαίων γιατρών. Μπορεί ο Νέος Καλανσούε να ήταν ο κόσμος που πήγαιναν οι υποχόνδριοι και τα αδιάθετα μέλη του ανθρώπινου είδους όταν η τοπική ιατρική δεν αποδείχτηκε αρκετά κατάλληλη, αλλά οι ιατρικές τεχνητές νοημοσύνες των πλοίων που πωλούνταν από αυτόν τον πλανήτη δεν ήταν ακριβώς αξιόπιστες. Ή μήπως έφταιγε το γεγονός ότι κανένας από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες του Gravity Rose δεν είχε πληρώσει για μια νομικά επιβεβλημένη αναβάθμιση στα επτακόσια χρόνια από τότε που εγκαταστάθηκε ο Δόκτωρ; Ευτυχώς για τον Ζίνο, δεν ήταν δικό του πρόβλημα. Για κακή τύχη του Κάλντερ Ντερκ, πέθαινε γρήγορα - και αυτό το έκανε πολύ δικό του.

Ο κύριος πυρήνας της τεχνητής νοημοσύνης βρισκόταν στο ταβάνι, ένας πολυέλαιος από αισθητήρες και οπτικά που κρεμόταν σαν σταλακτίτης, περιτριγυρισμένος από έναν περιστρεφόμενο δακτύλιο δεκάδων βραχιόνων χειρισμού. Ορισμένα όργανα ήταν τόσο ευαίσθητα που θα μπορούσαν να ξεχωρίσουν μια μύγα, ενώ άλλα δεν θα έμοιαζαν παράταιρα σε ένα γκαράζ επίγειων οχημάτων, μαστορεύοντας κάτω από ένα φορτηγό. Ευτυχώς, οι κατασκευαστές στο New Qalansawe δεν είχαν επιλέξει κανένα χαριτωμένο ανθρωπόμορφο στυλ με το Feelfine. Το κύριο σώμα του Doc έμοιαζε με ατσάλινη ακρίδα που κρεμόταν ανάποδα από την οροφή. Οι κηφήνες του γιατρού του, όμως, ήταν όλο αστραφτερά λευκά μαλακά στρογγυλεμένες γραμμές, καθησυχαστικές φλύαρες φωνές σχεδιασμένες για γρήγορη επικοινωνία, αλλά ακούγονταν περισσότερο σαν κελαηδίσματα πουλιών μέσα σε οπωρώνα. Συνολικά, το απαλά φωτισμένο χειρουργικά αποστειρωμένο ιατρείο θα μπορούσε να είναι μια πολυτελής μπουτίκ ηλεκτρονικών ειδών μέσα σε μια πολυτελή εμπορική περιοχή. Μόνο το κατακρεουργημένο, αιμόφυρτο πτώμα του Κάλντερ Ντερκ που έπεφτε στο χειρουργικό τραπέζι στο κέντρο του θαλάμου χαλούσε την κομψή ατμόσφαιρα.

«Ασφαλίστε τον καλά», διέταξε ο Ζήνων. «Είμαστε λίγα λεπτά μακριά από μια βαριά πτώση στο πραγματικό διάστημα».

«Όχι εσύ!» γαύγισε ο Δρ Φελφάιν, με τους οπτικούς αισθητήρες να συσπώνται και να περιστρέφονται στις ράβδους τους, με τους φακούς των καμερών να ανοιγοκλείνουν τα μάτια στα τέσσερα ρομπότ του μηχανοστασίου που αποθέτουν τον Κάλντερ σαν προσφορά στο ναό. Αντ‘ αυτού, τα ρομπότ του Feelfine έκλεισαν, ασφαλίζοντας τον Calder στο τραπέζι. «Μην τον αγγίζετε. Κοιτάξτε αυτή την άθλια δουλειά. Ποιος από εσάς τους ηλίθιους καυτηρίασε με λέιζερ τις πληγές στο στομάχι; Μήπως αυτά τα ράμματα προορίζονταν για αστείο;»

«Αν δεν είχαν σταθεροποιήσει τον Κάλντερ, θα είχε πεθάνει στη διαδρομή προς τα εδώ», είπε ο Ζήνωνας.

«Ω, αυτός ο ασθενής θα πεθάνει«, προέβλεψε ο γιατρός. Ένας από τους αρθρωτούς χειρουργικούς βραχίονες που δεν ήταν απασχολημένος με τον Κάλντερ έσκυψε από το ταβάνι και αιωρήθηκε προς τον Ζήνωνα. Ο Ζήνωνας απέφυγε την προσπάθεια της τεχνητής νοημοσύνης να τον τρυπήσει. ‘Γιατί μου έφερες αυτό το οργανικό σαράκι, ανδροειδές; Τι θέλεις να κάνω μαζί του; Είναι κανείς από τους επιβάτες αυτού του ταξιδιού εξωγήινος σαρκοφάγος με προτίμηση στην ανθρώπινη σάρκα; Θέλεις να με δεις να κόβω τον ασθενή σε μπριζόλες και να τον